Nauki Humanistyczne i Społeczne

Kwartalnik Neofilologiczny

Zawartość

Kwartalnik Neofilologiczny | 2023 | No 3

Abstrakt

The private correspondence between Françoise de Graffigny and Antoine-François Devaux allows us to trace the genesis of the epistolary novel Lettres d'une Péruvienne and the five-act play Cénie, two works considered best-sellers of the 18th century. These letters help us understand her working methods (self- censorship, her conception of the female author, her relationship with her main characters, her surrounding environment, etc.) as well as the motivations behind her writing (primarily the need for money), to the extent that they can be considered drafts of both works. The interplay between Françoise de Graffigny’s biography and her fictional female characters is evident from the start, and the reconstruction of the genesis of these works demonstrates how literary creation becomes a means of self- reflection and the creation of a feminine self. This contribution will seek to demonstrate how, in her two most well-known works, Graffigny uses the figure of the stranger, in all its senses, to highlight the difficulties women faced in 18th-century society, showing through the cases of Zilia and Cénie that women were considered ‘like’ foreigners in their own country, in their own homes.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ylenia De Luca
1
ORCID: ORCID

  1. Università degli Studi di Bari

Abstrakt

This article aims to analyze the subject matter of Polish informative and reporting utterances (IRUs) extracted from messages sent by postcard. In addition to analyzing the subject matter of IRUs, the article aims to formulate hypotheses about the reasons for discussing specific topics. In addition, the characteristic linguistic devices used in IRUs are described. The considerations show that the subject matter of IRUs is primarily shaped by the text patterns of postcard letters, the relationship of the interaction partners, and their gender.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Daniel Dzienisiewicz
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań

Abstrakt

The aim of this article is to analyze the relationship between ideology and fantastic literature using the example of Jean-Pierre Andrevon's fantastic novel L’Oeil derrière l’épaule. While fantastic literature as a genre is most often the carrier of right-wing, reactionary and conservative values (Lovecraft, Ray), Andrevon remains the specific case of a writer who openly defines himself as a leftist. The analysis of the “ideology-effect” (the unconscious ideological mask of the text according to Hamon) and of the “value-effect” (ideas that the text consciously promotes according to Jouve), as well as Hamon's points of textual ideological value and carriers of ideological distortions, permits a conclusion that the author did not adopt any ideological stance a priori and that the global value (right-wing and left-wing) emanating from the text is freedom.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Katarzyna Gadomska
1

  1. Uniwersytet Śląski, Katowice

Abstrakt

By means of implementing the instruments of Critical Metaphor Analysis (Charteris-Black 2004), the following study analyses an excerpt of the late Victorian homophobic discourse on the basis of the press coverage of the 1895 Oscar Wilde trials. The analysis of the source made it possible to distinguish two categories of conceptual metaphors prevalent in it. The first category highlights the emerging image of a late 19 th-century Victorian homosexual. The second category concerns conceptual metaphors regarding emotions, feelings, and attitudes that surrounded the scandal. The study shows that homophobic discourse present in the examined press publications was rich in conceptual metaphors and that homosexuality evoked mainly pejorative associations. Homophobia relied on objectification and dehumanisation of non-heteronormative individuals by constructing them as, e.g., POISON, DIRT, DECAY and DESTRUCTIVE FORCE.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Anna Góral
1

  1. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań

Abstrakt

This article provides an overview of French translations of prose and drama on the Hungarian book market between 2000 and 2020. The quantitative and qualitative analysis is based on data from the National Library of Hungary comprising 39,792 entries, of which 2,479 are translations from French. The analysis focuses on the position of French compared to other source languages, the distribution of translations according to their literary genre, and publishers actively involved in the publication of French literature. Results indicate that French ranks third after English and German, accounting for 6.2% of the records in the sample, and is rarely used as an intermediary language for translation. Novels are the genre most frequently translated, while translations of dramatic works are sporadic. The three most active publishers of French translations in Hungary comprise one publisher of classic and contemporary literature, one of digital books and one of children’s literature.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Adrienn Gulyas
1
ORCID: ORCID

  1. Universite Du Service Public, Budapest, Hongrie

Abstrakt

In French and numerous other languages, there are certain noun phrases (NP’s) built around a noun coming from the commercial sphere, but which strike, whoever looks closer at them, as odd. I am thinking of NP’s like un prix cher, un loyer bon marché, a cheap price, un affitto caro, etc. Are these really, from a semantic point of view, correctly construed? In this article I analyse this question and try to give an answer to it.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Hans Lagerqvist
1

  1. Universite D’Uppsala

Abstrakt

La coesistenza di lingue, varietà linguistiche e accenti diversi sullo schermo è osservabile in un numero crescente di serie televisive americane ed europee, che sono state variamente definite “poliglotte”, “multilingue”, “plurilingue” ed “eterolingui”. In effetti, gli studiosi nel campo dei Film Studies e degli Audiovisual Translation Studies hanno riconosciuto una “svolta multilingue” o un “impegno multilingue” in prodotti recenti. Questo studio si concentra sulla traduzione di due recenti serie televisive, Jane the Virgin e Peaky Blinders, entrambe caratterizzate dalla presenza di dialoghi multilingue, con l'obiettivo di illustrare le “opzioni di trasferimento” adottate per la trasmissione del discorso multilingue a un pubblico italiano. Si presterà attenzione alle funzioni del multilinguismo (utilizzando la tassonomia di Corrius e Zabalbeascoa) nelle versioni originali e in quelle tradotte. Le due serie televisive offrono l’opportunità di analizzare il fenomeno del multilinguismo sullo schermo in due generi diversi: il dramma e la commedia, dove la polifonia linguistica svolge ruoli e funzioni diverse, soprattutto in termini di rappresentazione dei personaggi.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Giulia Magazzù
1
ORCID: ORCID

  1. Università degli Studi “G. d’Annunzio” Chieti-Pescara

Abstrakt

The article investigates the phenomenon of code-switching among bilingual speakers – Polish students studying English Philology who switch to English by inserting English words, phrases and even whole sentences while speaking their mother tongue Polish. The study is based on the questionnaire and aims at determining the various reasons and functions of code-switching (CS), the attitudes and the factors which either facilitate or impede its occurrence. The study demonstrates that code-switching constitutes an indispensable part in the respondents’ daily interactions although their attitudes, functions and factors which determine the incidence of code-switching are miscellaneous and vary considerably.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Adam Pluszczyk
1

  1. Uniwersytet Śląski, Katowice

Abstrakt

Este artículo constituye una contribución al estudio de la paremiología contrastiva en español, euskera y polaco. Se centra en una visión estrecha de la función metalingüística de los refranes, relacionada solamente con su uso y recepción y no con el conjunto de la lengua y el habla. El estudio pretende arrojar algo de luz sobre la naturaleza de los metarrefranes en español, euskera y polaco, así como encontrar en ellos un reflejo de las creencias populares sobre el uso de las paremias y suscitar una reflexión sobre los valores que transmiten. Entre las conclusiones, el trabajo muestra, por ejemplo, que hay un número significativamente mayor de metarrefranes negativos en español, así como que existe una fuerte preferencia por el presente de indicativo en español y polaco, mientras que la gran mayoría de los metarrefranes vascos son oraciones nominales.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jakub Szymański
1

  1. Uniwersytet Łodzki

Instrukcja dla autorów

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW


1. ZASADY OGÓLNE

• Kwartalnik Neofilologiczny (KN) publikuje wyłącznie artykuły wcześniej nigdzie niepublikowane i prezentujące nową wiedzę językoznawczą, lingwistyczną, literaturoznawczą, kulturologiczną, glottodydaktyczną i translatoryczną.

• KN publikuje jedynie artykuły napisane w języku angielskim, niemieckim, francuskim, włoskim, hiszpańskim oraz portugalskim.

• Nadesłane artykuły zostaną opublikowane w KN, o ile uzyskają pozytywne oceny powołanych przez Redakcję KN recenzentów. Jeśli recenzenci uzależnią możliwość opublikowania nadesłanego artykułu od wprowadzenia wskazanych przez nich poprawek, zostanie on przyjęty do publikacji, o ile Autor zechce odpowiednio zmodyfikować jego wersję pierwotną.

• Recenzje nadsyłanych artykułów są sporządzane w trybie obustronnie anonimowym ( double-blind review).

• Artykuły przygotowane przez dwóch lub więcej autorów należy zaopatrzyć w przypis możliwie dokładnie określający wkład wniesiony w jego przygotowanie przez jego poszczególnych autorów. W szczególności należy w takim przypadku podać do publicznej wiadomości, kto jest autorem koncepcji, założeń i metod przedstawionych w nim badań.

• Redakcja KN podziela opinię, że zarówno tzw. ghostwriting (tj. ukrywanie osób, które przyczyniły się do powstania tekstu przeznaczonego do publikacji), jak i tzw. guest authorship (tj. wymienianie jako współautorów osób, które nie przyczyniły się wcale lub przyczyniły się w znikomym stopniu do powstania danej pracy) należy traktować jako praktyki naganne.

• Materiały przeznaczone do publikacji w KN prosimy nadsyłać w formie elektronicznej (.doc/.docx) na adres: kwartalnik@pan.pl lub Franciszek.Grucza@pan.pl.

• Wysyłając materiały do publikacji w KN należy wskazać adres tak tradycyjny, jak i elektroniczny, z którego Redakcja ma skorzystać, gdy zajdzie potrzeba skontaktowania się z autorem (autorami).

• Postępowaniu redakcyjnemu będą poddawane tylko materiały, po uprzednim zawarciu Umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach (CC BY-SA 4.0).

• Procedurze redakcyjnej będą poddawane tylko artykuły i/lub recenzje (a) nadesłane w wersji elektronicznej, (b) spełniające wymienione niżej warunki formalne i (c) przesłane do Redakcji wraz z krótką (maksymalnie 500 znaków) informacją w języku angielskim o ich autorze, w szczególności o jego stopniu i tytule naukowym, aktualnym miejscu pracy, pełnionej funkcji akademickiej i jego najważniejszych publikacjach. Informację o autorze (z numerem ORCID) proszę umieścić na końcu artykułu, po bibliografii.

• Na końcu artykułu prosimy przedstawić skróconą wersję tytułu do żywej paginy, maksymalnie do 80 znaków ze spacjami.


2. USTAWIENIA I OBJĘTOŚĆ TEKSTU

• Artykuły powinny obejmować łącznie, tzn. wraz ze streszczeniami, bibliografią i przypisami, nie więcej niż 40.000 znaków ze spacjami.

• Tekst artykułu musi być zredagowany w Times New Roman, rozmiar 12 pkt, odstęp 1,5. Przypisy i dłuższe cytaty: Times New Roman, rozmiar 10 pkt, odstęp 1. Wcięcie pierwszego wiersza każdego akapitu 1 cm.

• Tekst prosimy sporządzać w formacie A4 (210x297mm) z marginesami 2,5 cm.

• Imię i nazwisko oraz zawodową afiliację autora/autorów artykułu należy wymienić w lewym górnym rogu linijki poprzedzającej tytuł artykułu.

• Tytuł artykułu należy napisać wielkimi literami, 14-sto punktową czcionką.

• Tekst właściwy artykułu należy poprzedzić jego angielsko- i polskojęzycznym streszczeniem (to ostatnie o ile jest to możliwe dla autora). Artykuły nie „zaopatrzone” przynajmniej w streszczenie po angielsku nie będą poddawane dalszej procedurze redakcyjnej.

• Streszczenia prosimy pisać czcionką 10-cio punktową. Streszczenia nie powinny obejmować więcej niż 500 znaków ze spacjami.

• W linijce następującej po streszczeniu prosimy podać 5 słów kluczowych.

• Śródtytuły należy sporządzać czcionką 12-sto punktową. Śródtytuły mają być dośrodkowane, nienumerowane i napisane wielką literą.



3. REDAKCJA TEKSTÓW

• CZCIONKA
Prosimy nie stosować czcionki pogrubionej ani podkreśleń. Kursywy należy używać wyłącznie: 1) w zapisie tytułów dzieł literackich, muzycznych, teatralnych, filmowych i plastycznych; 2) w zapisie wyrazów obcych w stosunku do języka, w którym jest napisany tekst, jako wyróżnik pojęcia bądź terminu, np.: wyrażenia łacińskie typu ibidem, passim, infra, sic, itp., z wyjątkiem wyrażeń będących w powszechnym użytku; 3) do podkreślenia znaczenia jakiegoś słowa.

• CYTATY
Krótsze cytaty należy umieszczać w tekście głównym lub w przypisie w cudzysłowie drukarskim podwójnym. Cytaty dłuższe niż trzy linijki należy wyodrębnić w osobnym akapicie, z wolną linią przed i po cytacie, rozmiar czcionki 10 pkt, odstęp 1, wcięcie z lewej strony 1 cm. Nie stosujemy cudzysłowu. Ewentualne opuszczenia oznaczamy wielokropkiem w nawiasie kwadratowym: […].

• TŁUMACZENIA
Z wyjątkiem języka angielskiego, wszystkie cytaty powinny być przytaczane w języku, w którym jest napisany artykuł. Jeżeli nie istnieje już opublikowane tłumaczenie danego tekstu, autor powinien dać własne tłumaczenie, zaznaczając to przy pierwszym cytacie w następujący sposób: „tu i dalej, o ile nie zostało zaznaczone inaczej, tłumaczenie autorskie”. W przypadku tekstów literackich będących przedmiotem analizy autor decyduje, czy przytoczyć w przypisie także cytat w oryginale. W przypadku konieczności zacytowania w przypisie dolnym tekstu w przekładzie, po którym następuje oryginał, należy zastosować następujący model: „La malattia è la mia torre d’avorio. L’avorio la mia torre” (Konwicki 2019: 225) (Choroba to moja wieża z kości słoniowej. Kość słoniowa to moja wieża, Konwicki 2010: 167).

• INTERPUNKCJA
Znaki interpunkcyjne umieszczamy na zewnątrz cudzysłowów, nawiasów, myślników etc. Przy wtrąceniach używamy myślnika średniego (półpauzy): [–], nie zaś długiego (pauzy). Półpauzy stosujemy również w bibliografii końcowej, żeby oddzielić strony (np. 6–12). Myślnik krótki (łącznik) [-] stosujemy wyłącznie w pojęciach dwuwyrazowych [np. polsko-włoski]. Jeśli kropka stanowi część skrótu [cit., etc.] kończącego zdanie, traktujemy ją jako znak kończący, nie wymagający powtórzenia.

• NAWIASY I UKOŚNIKI
Stosujemy w większości wypadków nawiasy okrągłe ( ). Nawiasy kwadratowe [ ] należy stosować w następujących przypadkach:
– autorskie wstawki, dodatki i opuszczenia w cytatach;
– nawiasy wewnątrz tekstu ujętego w nawias okrągły.
Nawiasy ostrokątne < > zamykają wstawki lub koniektury wydawcy, zwłaszcza w przypadku tekstów o charakterze filologicznym. Ukośniki: nie zostawiać żadnego odstępu przed i po ukośniku: „alternatywa proza/poezja”, „stosunek koszty/zyski”. Ukośnik wskazuje także koniec wersu, podczas gdy koniec strofy oznaczamy ukośnikiem podwójnym (//).

• CUDZYSŁÓW
W tekstach w języku polskim obowiązuje cudzysłów „drukarski”. W tekstach w innych językach stosuje się cudzysłowy właściwe temu językowi, np. “tekst angielski”, « tekst francuski », „tekst niemiecki”. Cudzysłowów angielskich używa się, w przypadku kiedy cały artykuł jest w języku angielskim, niemieckich – gdy cały artykuł jest w języku niemieckim itd.
Cudzysłów stosujemy :
– w krótszych cytatach wewnątrz tekstu;
– do uwypuklenia terminów i pojęć;
– w zapisie tytułów gazet, czasopism, konferencji;
– w partiach dialogowych w zapisie cytatów, myśli etc.
Stosuje się następującą kolejność cudzysłowów: „ « ‘ ’ » ”.
Nie wstawia się znaku prim (') w miejsce apostrofu (’).

• SKRÓTY
Stosujemy skróty zgodnie z zasadami języka w którym dany tekst jest zredagowany.



4. PRZYPISY I ODSYŁACZE

• Odsyłacze bibliograficzne powinny być włączone bezpośrednio do tekstu głównego według następującego wzoru: (Gieysztor 2018: 90), tj. Autor rok: strona/y.

• Odsyłacz bibliograficzny należy umieścić po cudzysłowie. “It has to be stressed that the term translation technique is sometimes used interchangeably with the term translation strategy” (Tardzenyuy 2016: 48).

• W przypadku, gdy tom ma więcej niż dwóch autorów lub redaktorów, trzeba ograniczyć się do wskazania w tekście głównym pierwszego nazwiska z dodaniem adnotacji et al.: (Prola et al. 2014). W bibliografii końcowej trzeba natomiast wymienić wszystkie nazwiska autorów lub redaktorów.

• W przypadku kilku kolejnych cytowań tego samego tekstu i tej samej strony prosimy o umieszczenie ibidem w nawiasach okrągłych. Jeżeli odsyła się do innej strony tego samego tekstu, należy to wskazać w następujący sposób: ibidem: 89.

• Stosujemy przypisy dolne z numeracją progresywną. Numer przypisu należy zawsze umieszczać przed niskim znakiem interpunkcyjnym, tj. średnikiem, dwukropkiem, przecinkiem i kropką, ale po znaku wysokim (pytajnikiem, wykrzyknikiem) i po zamknięciu cudzysłowu:
[...] pisarstwa Czesława Miłosza 1.
[...] czy rzeczywiście tak było? 1.

• Przypisy dolne prosimy ograniczyć do minimum, starając się włączyć jak najwięcej do tekstu głównego. Redakcja KN akceptuje jedynie przypisy dolne prezentujące dodatkowe informacje rzeczowe, natomiast nie akceptuje przypisów dolnych prezentujących tylko dane bibliograficzne.



5. BIBLIOGRAFIA KOŃCOWA

• Odsyłacze zamieszczone przez autora w tekście przeznaczonym do publikacji muszą odpowiadać pełnym adresom bibliograficznym uporządkowanym alfabetycznie na końcu artykułu. Prosimy o objęcie bibliografią końcową tylko tekstów cytowanych w artykule.

• Publikacje książkowe należy przedstawiać w zgodzie z następującymi wzorami:

WHITMAN‑LINSEN C. (1992): Through the Dubbing Glass, Peter Lang, Frankfurt.
LEŚMIAN B. (2010): Poezje zebrane, TRZNADEL J. (red.), Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
IKSIŃSKI Z. (2004) (red.): Sztuka Świata, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa.

• W przypadku, gdy tom lub artykuł posiada więcej niż dwóch autorów lub redaktorów, powinni oni być wszyscy wskazani tylko w bibliografii końcowej:

CZAPLIŃSKI P., ŚLIWIŃSKI P. (1999): Literatura Polska 1976/1998, Wydawnictwo Literackie, Kraków.

• Artykuły opublikowane w monografiach wieloautorskich prosimy prezentować według tego wzoru:

PROLA D. (2017): O ptakach, kwiatach i innych realiach: Iwaszkiewicz jako tłumacz Quasimodo, w: BROGI BERCOFF G., CICCARINI M., SOKOŁOWSKI M. (red.), Inna komparatystyka. Od dokumentu do wyobraźni, Wyd. WLS, Warszawa: 169–198.

• Artykuły opublikowane w czasopismach prosimy prezentować według wzoru:

KOTARBIŃSKI T. (1972): Pojęcia i zagadnienia metodologii ogólnej i metodologii nauk praktycznych, „Studia Filozoficzne”, 1/74: 5–12.

• Prosimy używać “ID.” i “EAD.”, aby nie powtarzać nazwiska autora lub redaktora.

Np.: CICCARINI M. (2008): Świat ideologiczny, w: EAD., Żart, inność, zbawienie. Studia z literatury i kultury polskiej, Wydawnictwo Neriton, Warszawa.

• W przypadku większej ilości tytułów tego samego autora powinny być one uporządkowane chronologicznie.

• Jeżeli w tekście został zamieszczony odsyłacz do wydania innego niż pierwsze, powinno ono być wskazane w bibliografii za pomocą numeru po dacie wydania:

MIŁOSZ CZ. (2011 3): Rodzinna Europa, Wydawnictwo Literackie, Kraków.

• Tytuł zawarty wewnątrz innego tytułu napisanego kursywą, musi być zapisany czcionką prostą:

TEODOROWICZ-HELLMAN E. (2001): Pan Tadeusz w szwedzkich przekładach, Świat Literacki, Warszawa.

• W źródłach internetowych wskazać szczegółowy adres (URL) cytowanej strony, bez podkreśleń, ujęty w nawias ostrokątny, podając datę ostatniej konsultacji w nawiasie kwadratowym: <http://www.drevnyaya.ru/vyp/v2013.php> [ostatni dostęp: 21.11.16].

• Proszę stosować kapitaliki dla imion autorów i redaktorów.



6. RECENZJE I INNE

• KN wprowadzi też dział informacyjny, gdzie można umieścić recenzje, sprawozdania z konferencji, streszczenia itd. W tej części, oprócz języka angielskiego, niemieckiego, francuskiego, włoskiego, hiszpańskiego oraz portugalskiego, uwzględnia się również teksty napisane w języku polskim.

• KN publikuje recenzje książek dotyczące zagadnienia językoznawstwa, literaturoznawstwa, kulturoznawstwa, glottodydaktyki, translatoryki oraz literatury pięknej, ale jedynie takich, które zostały opublikowane co najwyżej trzy lata przed ich zrecenzowaniem.

• W nagłówku recenzji przeznaczonej do publikacji w KN należy wymienić po kolei: a) imię i nazwisko autora recenzowanej książki, b) jej tytuł zapisany kursywą, c) ewentualnie nazwę, tom, część serii, w ramach której recenzowana książka się ukazała, d) nazwę wydawnictwa, e) miejsce i rok jej opublikowania oraz f) liczbę jej stron, a w przypadku recenzowania tłumaczenia także g) imię i nazwisko tłumacza.

• Imię i nazwisko autora recenzji prosimy wymienić na końcu recenzji dużymi literami z wyrównaniem do prawej strony.

• Tekstu recenzji nie należy opatrywać żadnymi komentarzami dolnymi, ani żadnym spisem publikacji. Wszelkie informacje bibliograficzne prosimy zamieszczać wewnątrz tekstu.


7. UWAGI KOŃCOWE

Użyte w tekście przeznaczonym do publikacji w KN znaki fonetyczne, nietypowe symbole oraz obrazy (tylko czarno-białe) należy zebrać i przesłać do Redakcji w postaci oddzielnego dokumentu elektronicznego. Ponadto, prosimy dołączyć PDF utworzony przez Autora z osadzeniem użytych niestandardowych czcionek.


8. POLITYKA OTWARTEGO DOSTĘPU

Pełna treść artykułów publikowanych w Kwartalniku Neofilologicznym jest udostępniana w Internecie na zasadach otwartego dostępu (open access), tj. bezpłatnie i bez technicznych ograniczeń. Zapewnienie polskim i zagranicznym czytelnikom swobodnego dostępu do publikacji ma na celu popularyzowanie wiedzy i rozwój nauki.
Od 1 stycznia 2022 r. w Kwartalniku Neofilologicznym obowiązuje wolna licencja Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach (CC BY-SA 4.0).



Zasady etyki publikacyjnej

Zasady etyki publikacyjnej

Redakcja „Kwartalnika Neofilologicznego” („KN”) podejmuje wszelkie starania w celu utrzymania najwyższych standardów etycznych zgodnie z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE), dostępnymi na stronie internetowej:
https://publicationethics.org/
oraz wykorzystuje wszystkie możliwe środki mające na celu zapobieżenie nadużyciom i nierzetelności autorskiej. Przyjęte zasady postępowania obowiązują autorów, Radę Naukową, Redakcję, recenzentów i wydawcę.


Odpowiedzialność autorów

1. Artykuły naukowe kierowane do opublikowania w „KN” powinny zawierać precyzyjny opis badanych zagadnień i stosowanych metod oraz autorskie wnioski. Autorzy powinni wyraźnie określić cel artykułu oraz jasno przedstawić wyniki przeprowadzonej analizy. Autorzy ponoszą odpowiedzialność za treści prezentowane w artykułach oraz właściwe cytowanie prac innych autorów. W razie zgłaszania przez czytelników zastrzeżeń odnoszących się do tych treści autorzy są zobligowani do udzielenia odpowiedzi za pośrednictwem Redakcji.

2. Na autorach spoczywa obowiązek zapewnienia pełnej oryginalności przedłożonych prac. Redakcja nie toleruje przejawów nierzetelności naukowej autorów, takich jak:
• duplikowanie publikacji – ponowne publikowanie własnego utworu lub jego części,
• plagiat – przywłaszczenie cudzego utworu lub jego fragmentu bez podania informacji o źródle,
• ghostwriting – ukrywanie osób, które przyczyniły się do powstania tekstu przeznaczonego do publikacji,
• guest authorship – wymienianie jako współautorów osób, które nie przyczyniły się wcale lub przyczyniły się w znikomym stopniu do powstania danej pracy.

3. Autorzy deklarują w podpisywanej umowie licencyjnej, że zgłaszany artykuł nie narusza praw autorskich osób trzecich, nie był dotychczas publikowany i nie został złożony w innym wydawnictwie oraz że jest ich oryginalnym dziełem, i określają swój wkład w opracowanie artykułu. Jeżeli doszło do zaprezentowania podobnych materiałów podczas konferencji lub sympozjum naukowego, to podczas składania tekstu do publikacji w „KN” autorzy są zobowiązani poinformować o tym Redakcję.

4. Autorzy są zobowiązani do podania wszelkich źródeł finansowania badań będących podstawą pracy.

5. Główną odpowiedzialność za rzetelność przekazanych informacji, łącznie z informacją na temat wkładu poszczególnych współautorów w powstanie artykułu, ponosi zgłaszający artykuł.

6. Autorzy zgłaszający artykuły do publikacji w „KN” biorą udział w procesie recenzji double-blind review, dokonywanej przez co najmniej dwóch niezależnych ekspertów z danej dziedziny. Po otrzymaniu pozytywnych recenzji autorzy wprowadzają zalecane przez recenzentów poprawki i przesyłają Redakcji zaktualizowaną wersję opracowania. Autorzy biorą udział w korekcie autorskiej.

7. Jeżeli autorzy odkryją w swoim tekście już opublikowanym błędy, nieścisłości bądź niewłaściwe dane, powinni o tym niezwłocznie poinformować Redakcję w celu dokonania korekty.


Odpowiedzialność Redakcji

1. Redakcja pod przewodnictwem Redaktora Naczelnego i jego zastępców podejmuje decyzję o publikacji danego artykułu z uwzględnieniem ocen recenzentów oraz opinii zespołu redakcyjnego. W swoich rozstrzygnięciach członkowie Redakcji „KN” kierują się kryteriami merytorycznej oceny wartości artykułu, jego oryginalności i jasności przekazu, a także ścisłego związku z celem i zakresem tematycznym „KN”.

2. Członkowie zespołu redakcyjnego weryfikują nadsyłane artykuły pod względem merytorycznym, oceniają ich zgodność z celem i zakresem tematycznym „KN” oraz sprawdzają spełnienie wymogów redakcyjnych i przestrzeganie zasad rzetelności naukowej. Ponadto wybierają recenzentów w taki sposób, aby nie wystąpił konflikt interesów, i dbają o zapewnienie uczciwego, bezstronnego i terminowego procesu recenzowania.

3. Za sprawny przebieg procesu wydawniczego, poinformowanie wszystkich jego uczestników o konieczności przestrzegania obowiązujących zasad, zapewnienie anonimowości autorów i recenzentów oraz przygotowanie artykułów do publikacji odpowiadają Redaktorzy poszczególnych zeszytów.

4. Zmiany dokonane w tekście na etapie przygotowania artykułu do publikacji nie mogą naruszać zasadniczej myśli autorów. Wszelkie modyfikacje o charakterze merytorycznym są z nimi konsultowane.

5. W przypadku podjęcia decyzji o niepublikowaniu artykułu nie może on zostać w żaden sposób wykorzystany przez wydawcę lub uczestników procesu wydawniczego bez pisemnej zgody autorów.

6. W celu przeciwdziałania nierzetelności naukowej wymagane jest złożenie przez autorów oświadczenia, w którym deklarują, że zgłaszany artykuł nie narusza praw autorskich osób trzecich, nie był dotychczas publikowany i jest ich oryginalnym dziełem, a także określają swój wkład w opracowanie artykułu zgodnie z podpisywaną przez autorów Umową licencyjną.

7. W celu zapewnienia wysokiej jakości recenzji wymagane jest złożenie przez recenzentów oświadczenia o przestrzeganiu zasad etyki recenzowania COPE i niewystępowaniu konfliktu interesów.

8. Czytelnicy, którzy mają wobec autorów opublikowanego artykułu uzasadnione podejrzenia o nierzetelność naukową, powinni powiadomić o tym Redaktora Naczelnego lub Sekretarza Redakcji. Po zbadaniu sprawy ewentualnego nadużycia czytelnicy zostaną poinformowani o rezultacie przeprowadzonego postępowania. W przypadku potwierdzenia nadużycia, na łamach czasopisma zostanie zamieszczona stosowna informacja.


Odpowiedzialność recenzentów

1. Recenzenci przyjmują artykuł do recenzji tylko wtedy, gdy uznają, że:
• posiadają odpowiednią wiedzę w określonej dziedzinie, aby rzetelnie ocenić pracę;
• zgodnie z ich stanem wiedzy nie istnieje konflikt interesów w odniesieniu do autorów, przedstawionych w artykule badań i instytucji je finansujących, co potwierdzają w oświadczeniu;
• mogą wywiązać się z terminu ustalonego przez Redakcję, aby nie opóźniać publikacji.

2. Recenzenci są zobligowani do zachowania obiektywności i poufności oraz powstrzymania się od osobistej krytyki. Zawsze powinni uzasadnić swoją ocenę, przedstawiając stosowną argumentację.

3. Recenzenci powinni wskazać ważne dla wyników badań opublikowane prace, które w ich ocenie powinny zostać przywołane w ocenianym artykule.

4. W razie stwierdzenia wysokiego poziomu zbieżności treści recenzowanej pracy z innymi opublikowanymi materiałami lub podejrzenia innych przejawów nierzetelności naukowej recenzenci są zobowiązani poinformować o tym Redakcję.

Procedura recenzowania

Procedura recenzowania

Procedura recenzowania nadesłanych artykułów jest zgodna z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Formularz recenzji można pobrać ze strony internetowej czasopisma.

1. Artykuły nadesłane do Redakcji weryfikowane są przede wszystkim przez redakcję pod względem merytorycznym i formalnym. Teksty z oczywistymi błędami (formatowanie inne niż wnioskowane, braki piśmiennictwa, ewidentnie niska jakość naukowa) będą na tym etapie odrzucane.

2. Wstępnie zaakceptowane prace są przesyłane do dwóch niezależnych recenzentów.

3. Recenzja odbywa się w procesie double-blind review (autorzy i recenzenci nie znają swoich tożsamości) rekomendowanym przez Ministerstwo.

4. Potencjalny recenzent uzyskuje streszczenie tekstu lub pełny anonimowy tekst i sam decyduje o przyjęciu/odrzuceniu pracy do recenzji w określonym terminie.

5. Recenzenci są zobowiązani do zachowania w tajemnicy opinii o artykule i niewykorzystywania wiedzy na jego temat przed publikacją.

6. Recenzja musi mieć formę pisemną i kończyć się jednoznaczną konkluzją o przyjęciu lub odrzuceniu pracy z publikacji. Recenzent ma możliwość podsumowania swojej opinii w formie:

Artykuł może zostać opublikowany
(a) bez poprawek
(b) z poprawkami bez ponownej recenzji
(c) z poprawkami wymagającymi ponownej recenzji Artykuł nie nadaje się do publikacji.

7. Recenzent sporządza opinię w formie pisemnej wg. załączonego wzoru na stronie internetowej i przesyła podpisaną recenzję do czasopisma drogą elektroniczną (skan oryginału).

8. Redakcja nie przyjmuje recenzji, które nie odpowiadają merytorycznym i formalnym zasadom recenzowania naukowego. Uwagi recenzenta (jeśli takowe są) przedstawiamy autorowi. Dla autora obligatoryjne są racjonalne i umotywowane wnioski. Musi rozważyć wszystkie uwagi i odpowiednio skorygować tekst.

9. Autor tekstu ma prawo komentować wnioski recenzenta w przypadku, gdy się z nimi nie zgadza.

10. Redaktor Naczelny (przy wsparciu członków Redakcji) podejmuje decyzję o publikacji na podstawie uwag i wniosków przedstawionych przez recenzentów, uwag autora oraz ostatecznej wersji manuskryptu.

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji