Nauki Humanistyczne i Społeczne

Kwartalnik Neofilologiczny

Zawartość

Kwartalnik Neofilologiczny | 2023 | No 1

Abstrakt

The article aims to answer the question: what type of humor is the most used in times of crisis? First of all, however, one must realize that humorous discourse analysis is not the task of a single discipline. For this reason, the first part of the article presents the contributions of other scientific disciplines to the methodology used in this study.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Joanna Wilk-Racięska
1
ORCID: ORCID

  1. Uniwersytet Śląski w Katowicach

Abstrakt

The joke is a kind of text of unknown origin, oral, popular and brief, to which scholars have paid very little attention. In this work, we depart from the children´s jokes to draw some lines of analysis that would allow us to deal with the joke in the frame of a general theory of laughter. According to us, this cannot be understandable without referring to the interdiscourse, the set of mechanisms to which we do not have direct access but which determine what we do, think or say.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Cristian Palacios
1
ORCID: ORCID

  1. Conicet, Universidad de Buenos Aires

Abstrakt

The crisis leading to the independence of Brazil was thoroughly debated in the first Portuguese Parliament, elected in the aftermath of the 1820 revolution. That debate was magnified by the press, including humorous periodicals. Laughter, from irony to sarcasm, was instrumental in constructing public opinion endorsing competing strategies.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

João Pedro Rosa Ferreira
1
ORCID: ORCID

  1. Cham – Centro de Humanidades, Faculdade de Ciências Sociais E Humanas, Universidade Nova de Lisboa

Abstrakt

Based on theoretical writings inspired by Bakhtine and Bergson, among others, we propose to present and comment on some examples of forms borrowed from satire and irony and their role in the transmission of “trompe l'oeil” messages to escape censorship.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dorothee Chouitem
1
ORCID: ORCID

  1. Sorbonne Universite – Crimic

Abstrakt

The article analyzes a Brazilian Carnival marchinha from the perspective of language. The proposal is to understand the marchinha from themes related to politics in a humorous way, articulated with the cultural and historical-political context, based on Freud (1980) and Charaudeau (2009).
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Maria Cecília Guilherme Siffert Pereira Diniz
1
ORCID: ORCID

  1. USP/Esalq-Pecege, Universidade de São Paulo

Abstrakt

This article examines the role of laughter in overcoming crises. Based on the study of different materials produced in the Basque Country between 1987 and 2017 and analyzed using the CDA, we will see how punk culture a pioneer in the desacralization of ETA and how mass culture subsequently took hold of this topic, thus facilitating a collective catharsis.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ludivine Thouverez
1
ORCID: ORCID

  1. Universite de Poitiers, MIMMOC

Abstrakt

The primary purposes of this essay are: 1. To show that Mia Couto’s fictional and non-fictional works present the writer’s view of nature on the African continent; 2 To prove that Couto’s humor discloses an ecocritical commitment and a deep concern about the current climate crisis.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Maria Do Carmo Cardoso Mendes
1
ORCID: ORCID

  1. Universidade do Minho

Abstrakt

Building on the heritage of a tradition that goes over a century, the essence of Montevideo’s carnival refers to a rich collection of discourses in which dozens of popular shows review the political, social, and cultural vicissitudes of the year in a humorous manner. This work focuses on some of the discourses that reflect the multiple ways of living and feeling in the unique context of the COVID pandemic.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Milita Alfaro
1
ORCID: ORCID
Guzmán Ramos
1
ORCID: ORCID

  1. Cátedra Unesco de Carnaval y Patrimonio – Facultad de Información y Comunicación de la Universidad de la República Uruguay

Abstrakt

The objective of this article is to project from three stories by César Aira certain literary micropoetics towards other discourses (Barcelona magazine and Capusotto’s television program) to make some considerations about humorous semiosis: the simultaneous effect of irritation and derision.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Ana Beatriz Flores
1
ORCID: ORCID

  1. Universidad Nacional de Córdoba

Abstrakt

At the end of the Golden Age, how did a prose writer from Madrid use comedy to achieve the didactic, moralizing and religious project of his fiction works? When the Spanish novel was in crisis, Francisco Santos pleased a devout readership by using some of the clichés of popular and literary satire.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Alain Tourneur
1
ORCID: ORCID

  1. Universidad de Lille

Abstrakt

In order to rebuild a poetic voice that had been threatened by major historical events, from 1958, the Nerudian poetic subject inaugurated a particular sincerity through the humor. By focusing on a figure of language described by Nicholas Manning in Rhétorique de la sincérité, this paper examines a dialectical mechanism at work in the volume: which is the rehabilitation of the poetic voice by means of the very questioning of his legitimacy.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Mélina Cariz
1
ORCID: ORCID

  1. Lycee François Mansart, Saint-Maur Des Fosses, France

Abstrakt

Since 1950, nerudian poetry explores humor’s expresive shades as a new aesthetic strategy to face personal and political turmoils. If such humor can be critical, it though becomes both a bitter miror, a stronghold and a releasing comfort.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marie-Laure Sara-de La Vaissière
1
ORCID: ORCID

  1. Institut Catholique de Paris, Islhhs / CRLA-ARCHIVOS

Abstrakt

Álex de la Iglesia’s film, Balada triste de trompeta (2010) explores historical trauma and collective memory of the Spanish Civil war through clown figures adapted to the grotesque aesthetic of esperpento. Besides the use of popular culture motifs, this article focuses on how notions of the mythical trickster and classical philosophy and melancholy combine in a dark humor subversive work.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Alberto Villamandos
1
ORCID: ORCID

  1. University of Missouri-Kansas City

Abstrakt

Manuel de Lima (1915–1976), violinist, painter and music critic, began his writing career in 1944 with the long short-story Um Homem de Barbas [ A man with a beard]. It was the middle of the Second World War and the Salazar dictatorship was well established in officially neutral Portugal. A few years before the belated emergence of Portuguese surrealism, to which he was linked, and in the midst of the development of neorealism, a protest movement followed mainly by the young writers of the time, Manuel de Lima asserted himself from the outset as a very singular writer. Um Homem de Barba is a narrative of a love triangle that ends with the spectacular disappearance of the three protagonists. In this first work placed under the sign of the absurd, which mixes satire, marvelous, and burlesque and in which, according to Almada Negreiros' 1944 preface, the author uses realism to "undo realism", we will study the place and role of humor, as well as the various devices used.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Georges Da Costa
1
ORCID: ORCID

  1. Université de Caen Normandie

Abstrakt

In his book, Ajuar funerario (2004), Fernando Iwasaki presents a range of scary stories. In some cases, the horror results from the gap between the terrible story told or suggested and the tone of the narrator. Although the presence of intertextual references to canonical authors of the genre often leads to parody, laughter, or smile never last long in Iwasaki’s literature. The reader soon realizes that even if horror has ceased to be embodied in the traditional motifs of the genre, it is still there, alive and kicking, ready to put our certainties in crisis and give us new chills.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Roberta Previtera
1
ORCID: ORCID

  1. Université de Lille, Institut des Amériques

Instrukcja dla autorów

WSKAZÓWKI DLA AUTORÓW


1. ZASADY OGÓLNE

• Kwartalnik Neofilologiczny (KN) publikuje wyłącznie artykuły wcześniej nigdzie niepublikowane i prezentujące nową wiedzę językoznawczą, lingwistyczną, literaturoznawczą, kulturologiczną, glottodydaktyczną i translatoryczną.

• KN publikuje jedynie artykuły napisane w języku angielskim, niemieckim, francuskim, włoskim, hiszpańskim oraz portugalskim.

• Nadesłane artykuły zostaną opublikowane w KN, o ile uzyskają pozytywne oceny powołanych przez Redakcję KN recenzentów. Jeśli recenzenci uzależnią możliwość opublikowania nadesłanego artykułu od wprowadzenia wskazanych przez nich poprawek, zostanie on przyjęty do publikacji, o ile Autor zechce odpowiednio zmodyfikować jego wersję pierwotną.

• Recenzje nadsyłanych artykułów są sporządzane w trybie obustronnie anonimowym ( double-blind review).

• Artykuły przygotowane przez dwóch lub więcej autorów należy zaopatrzyć w przypis możliwie dokładnie określający wkład wniesiony w jego przygotowanie przez jego poszczególnych autorów. W szczególności należy w takim przypadku podać do publicznej wiadomości, kto jest autorem koncepcji, założeń i metod przedstawionych w nim badań.

• Redakcja KN podziela opinię, że zarówno tzw. ghostwriting (tj. ukrywanie osób, które przyczyniły się do powstania tekstu przeznaczonego do publikacji), jak i tzw. guest authorship (tj. wymienianie jako współautorów osób, które nie przyczyniły się wcale lub przyczyniły się w znikomym stopniu do powstania danej pracy) należy traktować jako praktyki naganne.

• Materiały przeznaczone do publikacji w KN prosimy nadsyłać w formie elektronicznej (.doc/.docx) na adres: kwartalnik@pan.pl lub Franciszek.Grucza@pan.pl.

• Wysyłając materiały do publikacji w KN należy wskazać adres tak tradycyjny, jak i elektroniczny, z którego Redakcja ma skorzystać, gdy zajdzie potrzeba skontaktowania się z autorem (autorami).

• Postępowaniu redakcyjnemu będą poddawane tylko materiały, po uprzednim zawarciu Umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach (CC BY-SA 4.0).

• Procedurze redakcyjnej będą poddawane tylko artykuły i/lub recenzje (a) nadesłane w wersji elektronicznej, (b) spełniające wymienione niżej warunki formalne i (c) przesłane do Redakcji wraz z krótką (maksymalnie 500 znaków) informacją w języku angielskim o ich autorze, w szczególności o jego stopniu i tytule naukowym, aktualnym miejscu pracy, pełnionej funkcji akademickiej i jego najważniejszych publikacjach. Informację o autorze (z numerem ORCID) proszę umieścić na końcu artykułu, po bibliografii.

• Na końcu artykułu prosimy przedstawić skróconą wersję tytułu do żywej paginy, maksymalnie do 80 znaków ze spacjami.


2. USTAWIENIA I OBJĘTOŚĆ TEKSTU

• Artykuły powinny obejmować łącznie, tzn. wraz ze streszczeniami, bibliografią i przypisami, nie więcej niż 40.000 znaków ze spacjami.

• Tekst artykułu musi być zredagowany w Times New Roman, rozmiar 12 pkt, odstęp 1,5. Przypisy i dłuższe cytaty: Times New Roman, rozmiar 10 pkt, odstęp 1. Wcięcie pierwszego wiersza każdego akapitu 1 cm.

• Tekst prosimy sporządzać w formacie A4 (210x297mm) z marginesami 2,5 cm.

• Imię i nazwisko oraz zawodową afiliację autora/autorów artykułu należy wymienić w lewym górnym rogu linijki poprzedzającej tytuł artykułu.

• Tytuł artykułu należy napisać wielkimi literami, 14-sto punktową czcionką.

• Tekst właściwy artykułu należy poprzedzić jego angielsko- i polskojęzycznym streszczeniem (to ostatnie o ile jest to możliwe dla autora). Artykuły nie „zaopatrzone” przynajmniej w streszczenie po angielsku nie będą poddawane dalszej procedurze redakcyjnej.

• Streszczenia prosimy pisać czcionką 10-cio punktową. Streszczenia nie powinny obejmować więcej niż 500 znaków ze spacjami.

• W linijce następującej po streszczeniu prosimy podać 5 słów kluczowych.

• Śródtytuły należy sporządzać czcionką 12-sto punktową. Śródtytuły mają być dośrodkowane, nienumerowane i napisane wielką literą.



3. REDAKCJA TEKSTÓW

• CZCIONKA
Prosimy nie stosować czcionki pogrubionej ani podkreśleń. Kursywy należy używać wyłącznie: 1) w zapisie tytułów dzieł literackich, muzycznych, teatralnych, filmowych i plastycznych; 2) w zapisie wyrazów obcych w stosunku do języka, w którym jest napisany tekst, jako wyróżnik pojęcia bądź terminu, np.: wyrażenia łacińskie typu ibidem, passim, infra, sic, itp., z wyjątkiem wyrażeń będących w powszechnym użytku; 3) do podkreślenia znaczenia jakiegoś słowa.

• CYTATY
Krótsze cytaty należy umieszczać w tekście głównym lub w przypisie w cudzysłowie drukarskim podwójnym. Cytaty dłuższe niż trzy linijki należy wyodrębnić w osobnym akapicie, z wolną linią przed i po cytacie, rozmiar czcionki 10 pkt, odstęp 1, wcięcie z lewej strony 1 cm. Nie stosujemy cudzysłowu. Ewentualne opuszczenia oznaczamy wielokropkiem w nawiasie kwadratowym: […].

• TŁUMACZENIA
Z wyjątkiem języka angielskiego, wszystkie cytaty powinny być przytaczane w języku, w którym jest napisany artykuł. Jeżeli nie istnieje już opublikowane tłumaczenie danego tekstu, autor powinien dać własne tłumaczenie, zaznaczając to przy pierwszym cytacie w następujący sposób: „tu i dalej, o ile nie zostało zaznaczone inaczej, tłumaczenie autorskie”. W przypadku tekstów literackich będących przedmiotem analizy autor decyduje, czy przytoczyć w przypisie także cytat w oryginale. W przypadku konieczności zacytowania w przypisie dolnym tekstu w przekładzie, po którym następuje oryginał, należy zastosować następujący model: „La malattia è la mia torre d’avorio. L’avorio la mia torre” (Konwicki 2019: 225) (Choroba to moja wieża z kości słoniowej. Kość słoniowa to moja wieża, Konwicki 2010: 167).

• INTERPUNKCJA
Znaki interpunkcyjne umieszczamy na zewnątrz cudzysłowów, nawiasów, myślników etc. Przy wtrąceniach używamy myślnika średniego (półpauzy): [–], nie zaś długiego (pauzy). Półpauzy stosujemy również w bibliografii końcowej, żeby oddzielić strony (np. 6–12). Myślnik krótki (łącznik) [-] stosujemy wyłącznie w pojęciach dwuwyrazowych [np. polsko-włoski]. Jeśli kropka stanowi część skrótu [cit., etc.] kończącego zdanie, traktujemy ją jako znak kończący, nie wymagający powtórzenia.

• NAWIASY I UKOŚNIKI
Stosujemy w większości wypadków nawiasy okrągłe ( ). Nawiasy kwadratowe [ ] należy stosować w następujących przypadkach:
– autorskie wstawki, dodatki i opuszczenia w cytatach;
– nawiasy wewnątrz tekstu ujętego w nawias okrągły.
Nawiasy ostrokątne < > zamykają wstawki lub koniektury wydawcy, zwłaszcza w przypadku tekstów o charakterze filologicznym. Ukośniki: nie zostawiać żadnego odstępu przed i po ukośniku: „alternatywa proza/poezja”, „stosunek koszty/zyski”. Ukośnik wskazuje także koniec wersu, podczas gdy koniec strofy oznaczamy ukośnikiem podwójnym (//).

• CUDZYSŁÓW
W tekstach w języku polskim obowiązuje cudzysłów „drukarski”. W tekstach w innych językach stosuje się cudzysłowy właściwe temu językowi, np. “tekst angielski”, « tekst francuski », „tekst niemiecki”. Cudzysłowów angielskich używa się, w przypadku kiedy cały artykuł jest w języku angielskim, niemieckich – gdy cały artykuł jest w języku niemieckim itd.
Cudzysłów stosujemy :
– w krótszych cytatach wewnątrz tekstu;
– do uwypuklenia terminów i pojęć;
– w zapisie tytułów gazet, czasopism, konferencji;
– w partiach dialogowych w zapisie cytatów, myśli etc.
Stosuje się następującą kolejność cudzysłowów: „ « ‘ ’ » ”.
Nie wstawia się znaku prim (') w miejsce apostrofu (’).

• SKRÓTY
Stosujemy skróty zgodnie z zasadami języka w którym dany tekst jest zredagowany.



4. PRZYPISY I ODSYŁACZE

• Odsyłacze bibliograficzne powinny być włączone bezpośrednio do tekstu głównego według następującego wzoru: (Gieysztor 2018: 90), tj. Autor rok: strona/y.

• Odsyłacz bibliograficzny należy umieścić po cudzysłowie. “It has to be stressed that the term translation technique is sometimes used interchangeably with the term translation strategy” (Tardzenyuy 2016: 48).

• W przypadku, gdy tom ma więcej niż dwóch autorów lub redaktorów, trzeba ograniczyć się do wskazania w tekście głównym pierwszego nazwiska z dodaniem adnotacji et al.: (Prola et al. 2014). W bibliografii końcowej trzeba natomiast wymienić wszystkie nazwiska autorów lub redaktorów.

• W przypadku kilku kolejnych cytowań tego samego tekstu i tej samej strony prosimy o umieszczenie ibidem w nawiasach okrągłych. Jeżeli odsyła się do innej strony tego samego tekstu, należy to wskazać w następujący sposób: ibidem: 89.

• Stosujemy przypisy dolne z numeracją progresywną. Numer przypisu należy zawsze umieszczać przed niskim znakiem interpunkcyjnym, tj. średnikiem, dwukropkiem, przecinkiem i kropką, ale po znaku wysokim (pytajnikiem, wykrzyknikiem) i po zamknięciu cudzysłowu:
[...] pisarstwa Czesława Miłosza 1.
[...] czy rzeczywiście tak było? 1.

• Przypisy dolne prosimy ograniczyć do minimum, starając się włączyć jak najwięcej do tekstu głównego. Redakcja KN akceptuje jedynie przypisy dolne prezentujące dodatkowe informacje rzeczowe, natomiast nie akceptuje przypisów dolnych prezentujących tylko dane bibliograficzne.



5. BIBLIOGRAFIA KOŃCOWA

• Odsyłacze zamieszczone przez autora w tekście przeznaczonym do publikacji muszą odpowiadać pełnym adresom bibliograficznym uporządkowanym alfabetycznie na końcu artykułu. Prosimy o objęcie bibliografią końcową tylko tekstów cytowanych w artykule.

• Publikacje książkowe należy przedstawiać w zgodzie z następującymi wzorami:

WHITMAN‑LINSEN C. (1992): Through the Dubbing Glass, Peter Lang, Frankfurt.
LEŚMIAN B. (2010): Poezje zebrane, TRZNADEL J. (red.), Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
IKSIŃSKI Z. (2004) (red.): Sztuka Świata, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa.

• W przypadku, gdy tom lub artykuł posiada więcej niż dwóch autorów lub redaktorów, powinni oni być wszyscy wskazani tylko w bibliografii końcowej:

CZAPLIŃSKI P., ŚLIWIŃSKI P. (1999): Literatura Polska 1976/1998, Wydawnictwo Literackie, Kraków.

• Artykuły opublikowane w monografiach wieloautorskich prosimy prezentować według tego wzoru:

PROLA D. (2017): O ptakach, kwiatach i innych realiach: Iwaszkiewicz jako tłumacz Quasimodo, w: BROGI BERCOFF G., CICCARINI M., SOKOŁOWSKI M. (red.), Inna komparatystyka. Od dokumentu do wyobraźni, Wyd. WLS, Warszawa: 169–198.

• Artykuły opublikowane w czasopismach prosimy prezentować według wzoru:

KOTARBIŃSKI T. (1972): Pojęcia i zagadnienia metodologii ogólnej i metodologii nauk praktycznych, „Studia Filozoficzne”, 1/74: 5–12.

• Prosimy używać “ID.” i “EAD.”, aby nie powtarzać nazwiska autora lub redaktora.

Np.: CICCARINI M. (2008): Świat ideologiczny, w: EAD., Żart, inność, zbawienie. Studia z literatury i kultury polskiej, Wydawnictwo Neriton, Warszawa.

• W przypadku większej ilości tytułów tego samego autora powinny być one uporządkowane chronologicznie.

• Jeżeli w tekście został zamieszczony odsyłacz do wydania innego niż pierwsze, powinno ono być wskazane w bibliografii za pomocą numeru po dacie wydania:

MIŁOSZ CZ. (2011 3): Rodzinna Europa, Wydawnictwo Literackie, Kraków.

• Tytuł zawarty wewnątrz innego tytułu napisanego kursywą, musi być zapisany czcionką prostą:

TEODOROWICZ-HELLMAN E. (2001): Pan Tadeusz w szwedzkich przekładach, Świat Literacki, Warszawa.

• W źródłach internetowych wskazać szczegółowy adres (URL) cytowanej strony, bez podkreśleń, ujęty w nawias ostrokątny, podając datę ostatniej konsultacji w nawiasie kwadratowym: <http://www.drevnyaya.ru/vyp/v2013.php> [ostatni dostęp: 21.11.16].

• Proszę stosować kapitaliki dla imion autorów i redaktorów.



6. RECENZJE I INNE

• KN wprowadzi też dział informacyjny, gdzie można umieścić recenzje, sprawozdania z konferencji, streszczenia itd. W tej części, oprócz języka angielskiego, niemieckiego, francuskiego, włoskiego, hiszpańskiego oraz portugalskiego, uwzględnia się również teksty napisane w języku polskim.

• KN publikuje recenzje książek dotyczące zagadnienia językoznawstwa, literaturoznawstwa, kulturoznawstwa, glottodydaktyki, translatoryki oraz literatury pięknej, ale jedynie takich, które zostały opublikowane co najwyżej trzy lata przed ich zrecenzowaniem.

• W nagłówku recenzji przeznaczonej do publikacji w KN należy wymienić po kolei: a) imię i nazwisko autora recenzowanej książki, b) jej tytuł zapisany kursywą, c) ewentualnie nazwę, tom, część serii, w ramach której recenzowana książka się ukazała, d) nazwę wydawnictwa, e) miejsce i rok jej opublikowania oraz f) liczbę jej stron, a w przypadku recenzowania tłumaczenia także g) imię i nazwisko tłumacza.

• Imię i nazwisko autora recenzji prosimy wymienić na końcu recenzji dużymi literami z wyrównaniem do prawej strony.

• Tekstu recenzji nie należy opatrywać żadnymi komentarzami dolnymi, ani żadnym spisem publikacji. Wszelkie informacje bibliograficzne prosimy zamieszczać wewnątrz tekstu.


7. UWAGI KOŃCOWE

Użyte w tekście przeznaczonym do publikacji w KN znaki fonetyczne, nietypowe symbole oraz obrazy (tylko czarno-białe) należy zebrać i przesłać do Redakcji w postaci oddzielnego dokumentu elektronicznego. Ponadto, prosimy dołączyć PDF utworzony przez Autora z osadzeniem użytych niestandardowych czcionek.


8. POLITYKA OTWARTEGO DOSTĘPU

Pełna treść artykułów publikowanych w Kwartalniku Neofilologicznym jest udostępniana w Internecie na zasadach otwartego dostępu (open access), tj. bezpłatnie i bez technicznych ograniczeń. Zapewnienie polskim i zagranicznym czytelnikom swobodnego dostępu do publikacji ma na celu popularyzowanie wiedzy i rozwój nauki.
Od 1 stycznia 2022 r. w Kwartalniku Neofilologicznym obowiązuje wolna licencja Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach (CC BY-SA 4.0).



Zasady etyki publikacyjnej

Zasady etyki publikacyjnej

Redakcja „Kwartalnika Neofilologicznego” („KN”) podejmuje wszelkie starania w celu utrzymania najwyższych standardów etycznych zgodnie z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE), dostępnymi na stronie internetowej:
https://publicationethics.org/
oraz wykorzystuje wszystkie możliwe środki mające na celu zapobieżenie nadużyciom i nierzetelności autorskiej. Przyjęte zasady postępowania obowiązują autorów, Radę Naukową, Redakcję, recenzentów i wydawcę.


Odpowiedzialność autorów

1. Artykuły naukowe kierowane do opublikowania w „KN” powinny zawierać precyzyjny opis badanych zagadnień i stosowanych metod oraz autorskie wnioski. Autorzy powinni wyraźnie określić cel artykułu oraz jasno przedstawić wyniki przeprowadzonej analizy. Autorzy ponoszą odpowiedzialność za treści prezentowane w artykułach oraz właściwe cytowanie prac innych autorów. W razie zgłaszania przez czytelników zastrzeżeń odnoszących się do tych treści autorzy są zobligowani do udzielenia odpowiedzi za pośrednictwem Redakcji.

2. Na autorach spoczywa obowiązek zapewnienia pełnej oryginalności przedłożonych prac. Redakcja nie toleruje przejawów nierzetelności naukowej autorów, takich jak:
• duplikowanie publikacji – ponowne publikowanie własnego utworu lub jego części,
• plagiat – przywłaszczenie cudzego utworu lub jego fragmentu bez podania informacji o źródle,
• ghostwriting – ukrywanie osób, które przyczyniły się do powstania tekstu przeznaczonego do publikacji,
• guest authorship – wymienianie jako współautorów osób, które nie przyczyniły się wcale lub przyczyniły się w znikomym stopniu do powstania danej pracy.

3. Autorzy deklarują w podpisywanej umowie licencyjnej, że zgłaszany artykuł nie narusza praw autorskich osób trzecich, nie był dotychczas publikowany i nie został złożony w innym wydawnictwie oraz że jest ich oryginalnym dziełem, i określają swój wkład w opracowanie artykułu. Jeżeli doszło do zaprezentowania podobnych materiałów podczas konferencji lub sympozjum naukowego, to podczas składania tekstu do publikacji w „KN” autorzy są zobowiązani poinformować o tym Redakcję.

4. Autorzy są zobowiązani do podania wszelkich źródeł finansowania badań będących podstawą pracy.

5. Główną odpowiedzialność za rzetelność przekazanych informacji, łącznie z informacją na temat wkładu poszczególnych współautorów w powstanie artykułu, ponosi zgłaszający artykuł.

6. Autorzy zgłaszający artykuły do publikacji w „KN” biorą udział w procesie recenzji double-blind review, dokonywanej przez co najmniej dwóch niezależnych ekspertów z danej dziedziny. Po otrzymaniu pozytywnych recenzji autorzy wprowadzają zalecane przez recenzentów poprawki i przesyłają Redakcji zaktualizowaną wersję opracowania. Autorzy biorą udział w korekcie autorskiej.

7. Jeżeli autorzy odkryją w swoim tekście już opublikowanym błędy, nieścisłości bądź niewłaściwe dane, powinni o tym niezwłocznie poinformować Redakcję w celu dokonania korekty.


Odpowiedzialność Redakcji

1. Redakcja pod przewodnictwem Redaktora Naczelnego i jego zastępców podejmuje decyzję o publikacji danego artykułu z uwzględnieniem ocen recenzentów oraz opinii zespołu redakcyjnego. W swoich rozstrzygnięciach członkowie Redakcji „KN” kierują się kryteriami merytorycznej oceny wartości artykułu, jego oryginalności i jasności przekazu, a także ścisłego związku z celem i zakresem tematycznym „KN”.

2. Członkowie zespołu redakcyjnego weryfikują nadsyłane artykuły pod względem merytorycznym, oceniają ich zgodność z celem i zakresem tematycznym „KN” oraz sprawdzają spełnienie wymogów redakcyjnych i przestrzeganie zasad rzetelności naukowej. Ponadto wybierają recenzentów w taki sposób, aby nie wystąpił konflikt interesów, i dbają o zapewnienie uczciwego, bezstronnego i terminowego procesu recenzowania.

3. Za sprawny przebieg procesu wydawniczego, poinformowanie wszystkich jego uczestników o konieczności przestrzegania obowiązujących zasad, zapewnienie anonimowości autorów i recenzentów oraz przygotowanie artykułów do publikacji odpowiadają Redaktorzy poszczególnych zeszytów.

4. Zmiany dokonane w tekście na etapie przygotowania artykułu do publikacji nie mogą naruszać zasadniczej myśli autorów. Wszelkie modyfikacje o charakterze merytorycznym są z nimi konsultowane.

5. W przypadku podjęcia decyzji o niepublikowaniu artykułu nie może on zostać w żaden sposób wykorzystany przez wydawcę lub uczestników procesu wydawniczego bez pisemnej zgody autorów.

6. W celu przeciwdziałania nierzetelności naukowej wymagane jest złożenie przez autorów oświadczenia, w którym deklarują, że zgłaszany artykuł nie narusza praw autorskich osób trzecich, nie był dotychczas publikowany i jest ich oryginalnym dziełem, a także określają swój wkład w opracowanie artykułu zgodnie z podpisywaną przez autorów Umową licencyjną.

7. W celu zapewnienia wysokiej jakości recenzji wymagane jest złożenie przez recenzentów oświadczenia o przestrzeganiu zasad etyki recenzowania COPE i niewystępowaniu konfliktu interesów.

8. Czytelnicy, którzy mają wobec autorów opublikowanego artykułu uzasadnione podejrzenia o nierzetelność naukową, powinni powiadomić o tym Redaktora Naczelnego lub Sekretarza Redakcji. Po zbadaniu sprawy ewentualnego nadużycia czytelnicy zostaną poinformowani o rezultacie przeprowadzonego postępowania. W przypadku potwierdzenia nadużycia, na łamach czasopisma zostanie zamieszczona stosowna informacja.


Odpowiedzialność recenzentów

1. Recenzenci przyjmują artykuł do recenzji tylko wtedy, gdy uznają, że:
• posiadają odpowiednią wiedzę w określonej dziedzinie, aby rzetelnie ocenić pracę;
• zgodnie z ich stanem wiedzy nie istnieje konflikt interesów w odniesieniu do autorów, przedstawionych w artykule badań i instytucji je finansujących, co potwierdzają w oświadczeniu;
• mogą wywiązać się z terminu ustalonego przez Redakcję, aby nie opóźniać publikacji.

2. Recenzenci są zobligowani do zachowania obiektywności i poufności oraz powstrzymania się od osobistej krytyki. Zawsze powinni uzasadnić swoją ocenę, przedstawiając stosowną argumentację.

3. Recenzenci powinni wskazać ważne dla wyników badań opublikowane prace, które w ich ocenie powinny zostać przywołane w ocenianym artykule.

4. W razie stwierdzenia wysokiego poziomu zbieżności treści recenzowanej pracy z innymi opublikowanymi materiałami lub podejrzenia innych przejawów nierzetelności naukowej recenzenci są zobowiązani poinformować o tym Redakcję.

Procedura recenzowania

Procedura recenzowania

Procedura recenzowania nadesłanych artykułów jest zgodna z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Formularz recenzji można pobrać ze strony internetowej czasopisma.

1. Artykuły nadesłane do Redakcji weryfikowane są przede wszystkim przez redakcję pod względem merytorycznym i formalnym. Teksty z oczywistymi błędami (formatowanie inne niż wnioskowane, braki piśmiennictwa, ewidentnie niska jakość naukowa) będą na tym etapie odrzucane.

2. Wstępnie zaakceptowane prace są przesyłane do dwóch niezależnych recenzentów.

3. Recenzja odbywa się w procesie double-blind review (autorzy i recenzenci nie znają swoich tożsamości) rekomendowanym przez Ministerstwo.

4. Potencjalny recenzent uzyskuje streszczenie tekstu lub pełny anonimowy tekst i sam decyduje o przyjęciu/odrzuceniu pracy do recenzji w określonym terminie.

5. Recenzenci są zobowiązani do zachowania w tajemnicy opinii o artykule i niewykorzystywania wiedzy na jego temat przed publikacją.

6. Recenzja musi mieć formę pisemną i kończyć się jednoznaczną konkluzją o przyjęciu lub odrzuceniu pracy z publikacji. Recenzent ma możliwość podsumowania swojej opinii w formie:

Artykuł może zostać opublikowany
(a) bez poprawek
(b) z poprawkami bez ponownej recenzji
(c) z poprawkami wymagającymi ponownej recenzji Artykuł nie nadaje się do publikacji.

7. Recenzent sporządza opinię w formie pisemnej wg. załączonego wzoru na stronie internetowej i przesyła podpisaną recenzję do czasopisma drogą elektroniczną (skan oryginału).

8. Redakcja nie przyjmuje recenzji, które nie odpowiadają merytorycznym i formalnym zasadom recenzowania naukowego. Uwagi recenzenta (jeśli takowe są) przedstawiamy autorowi. Dla autora obligatoryjne są racjonalne i umotywowane wnioski. Musi rozważyć wszystkie uwagi i odpowiednio skorygować tekst.

9. Autor tekstu ma prawo komentować wnioski recenzenta w przypadku, gdy się z nimi nie zgadza.

10. Redaktor Naczelny (przy wsparciu członków Redakcji) podejmuje decyzję o publikacji na podstawie uwag i wniosków przedstawionych przez recenzentów, uwag autora oraz ostatecznej wersji manuskryptu.

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji