Details
Title
Actuality of M. Horkheimer’s and T. Adorno’s Dialectics of Enlightenment and its postmodern receptionJournal title
Przegląd Filozoficzny. Nowa SeriaYearbook
2021Issue
No 1Authors
Keywords
T. Adorno ; critical theory ; dialectics ; enlightenment ; M. Horkheimer ; postmodernism ; social philosophy ; utopiaDivisions of PAS
Nauki Humanistyczne i SpołeczneCoverage
115-133Publisher
Komitet Nauk Filozoficznych PAN ; Wydział Filozofii Uniwersytetu WarszawskiegoBibliography
1. Adorno T. (1939), On Kierkegaard’s Doctrine of Love, „Zeitschrift für Sozialforschung” / „Studies in Philosophy and Social Science” 8 (3), s. 413–429.2. Adorno T. (2009), Minima moralia, przeł. M. Łukasiewicz, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
3. Adorno T. (2012a), Świadomość negatywna, przeł. P. Graczyk, „Kronos” 3, s. 9–15.
4. Adorno T. (2012b), Umieranie dzisiaj, przeł. P. Graczyk, „Kronos” 3, s. 16–21.
5. Adorno T. (2017), Introduction to dialectics, przeł. C. Ziermann, Cambridge: Polity.
6. Benjamin W. (2006), Paralipomena to „On the Concept of History”, w: tenże, Selected Writings, t. 4, przeł. E. Jephcott, Cambridge, MA: Harvard University Press, s. 401–411.
7. Deleuze G. (2012a), Nietzsche, przeł. B. Banasiak, Łódź: Officyna.
8. Deleuze G. (2012b), Nietzsche i filozofia, przeł. B. Banasiak, Łódź: Officyna.
9. Geuss R. (2005), On the Usefulness and Uselessness of Religious Illusions, w: R. Geuss, M. Kohlenbach (red.), The Early Frankfurt School and Religion, przeł. L. Löb, New York: Palgrave, s. 29–44.
10. Habermas J. (2005), Filozoficzny dyskurs nowoczesności, przeł. M. Łukasiewicz, Kraków: Universitas.
11. Hegel G.W.F. (2002), Fenomenologia ducha, przeł. A. Landman, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
12. Honneth A. (2007), Disrespect: The Normative Foundations of Critical Theory, Cambridge: Polity.
13. Honneth A. (2009), Pathologies of Reason, przeł. J. Ingram, New York: Columbia University Press.
14. Horkheimer M. (2011), Odpowiedzialność i studia, przeł. H. Walentowicz, „Kronos” 2, s. 237–248.
15. Horkheimer M., Adorno T.W. (1994), Dialektyka oświecenia, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
16. Jameson F. (1990), Late Marxism, London: Routledge.
17. Jameson F. (1991), Postmodernism or the Cultural Logic of Capitalism, New York: Duke University Press.
18. Jameson F. (1994), The Seeds of Time, New York: Columbia University Press.
19. Jarvis S. (1998), Adorno: A Critical Introduction, New York: Routledge.
20. Kierkegaard S. (2011), Nienaukowe zamykające postscriptum do „Okruchów filozoficznych”, przeł. K. Toeplitz, Kęty: Marek Derewiecki.
21. Kloc-Konkołowicz J. (2018), Czy Odyseusz dopłynie do Itaki? Od Hegla, przez Marksa, do Frankfurtu, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” 4, s. 331–341.
22. Kołakowski L. (2012), Dialektyka negatywna, „Kronos” 3, s. 226–234.
23. Land N. (1992), Georges Bataille and virulent nihilism, London: Routledge.
24. Leder A. (2018), Był kiedyś postmodernizm... Sześć esejów o schyłku XX stulecia, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
25. Markowski M.P. (2001), Nietzsche. Filozofia interpretacji, Kraków: Universitas.
26. Momro J. (2012), Teoria estetyczna jako protodekonstrukcja, „Kronos” 3, s. 98–112.
27. Mörchen H. (1999), Władza i panowanie u Heideggera i Adorna, przeł. M. Herer, R. Marszałek, Warszawa: Oficyna Naukowa.
28. Olesik M. (2012), Krytyka i utopia – kręte drogi dialektyki jako idei mesjańskiej w filozofii T.W. Adorna, „Kronos” 3, s. 113–126.
29. Rorty R. (2009), Przygodność, ironia i solidarność, przeł. J.W. Popowski, Warszawa: W.A.B.
30. Schnädelbach H. (2001), Próba rehabilitacji „animal rationale”, przeł. K. Krzemieniowa, Warszawa: Oficyna Naukowa.
31. Siemek M. (1994), Posłowie do wydania polskiego. Rozum między światłem i cieniem oświecenia, w: M. Horkheimer, T.W. Adorno, Dialektyka oświecenia, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
32. Siemek M. (2018), W kręgu filozofów, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
33. Sloterdijk P. (2008), Krytyka cynicznego rozumu, przeł. P. Dehnel, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
34. Sloterdijk P. (2012), Teoria krytyczna umarła, „Kronos” 3, s. 59–65.
35. Walentowicz H. (2008), Utopia i antyutopia w Szkole Frankfurckiej, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” 3, s. 179–208.
36. Žižek S. (2008), W obronie przegranych spraw, przeł. J. Kutyła, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.