Praca przedstawia wyniki badań składu flory naczyniowej trzech wybranych zwałów przemysłu cynkowo- ołowiowego, pozostawionych przez huty istniejące na terenie Rudy Śląskiej do lat trzydziestych XX w. Badania prowadzone były w dwóch sezonach wegetacyjnych (2000 i 2001). Każdy gatunek ze sporządzonej listy roślin naczyniowych występujących na zwałach został scharakteryzowany pod względem częstotliwości występowania na wyróżnionych siedliskach zwałów. Analiza jakościowa ujawniła procentowy udział gatunków poszczególnych zwałów w grupach geograficzno-historycznych oraz ekologiczno-siedliskowych. W analizie flory wzięto pod uwagę również formy życiowe wg Raunkiaera, strategie życiowe wg Grime'a oraz wybrane wskaźniki ekologiczne (świetlny, temperatury, wilgotności podłoża, pH i trofizmu).Łącznie na wszystkich badanych zwałach odnotowano 166 gatunków roślin naczyniowych, należących do 45 rodzin. Najliczniejszą z nich jest rodzina Asteraceae. Dominacją odznaczają się gatunki rodzime stanowiące 85% flory badanych obiektów. Licznie reprezentowane są gatunki ruderalne i łąkowe, natomiast mniej liczne są gatunki leśne, co jest prawdopodobnie związane z charakterem otoczenia zwałów. Największy udział mają hemikryptofity, natomiast terofity i fanerofity są mniej liczne. Dominującą grupę stanowią rośliny o strategii życiowej typu konkurencyjności (wg modelu Grimea). Takie wyniki mogą świadczyć o stabilizacji siedlisk zwałów. Mimo różnic w składzie gatunkowym poszczególnych obiektów (tylko 38% flory jest wspólne), ich flora wykazuje znaczne podobieństwo wymagań ekologicznych. Na zwałach hutniczych najlepiej czują się gatunki światłożądne, ciepłolubne, o umiarkowanych wymaganiach względem pH gleby i zawartości azotu. Większość gatunków preferuje średnio wilgotne siedliska. Trawy są głównym komponentem pokrywy roślinnej zwałów. Najczęściej występują Festuca ovina, Agrostis capillaris, Agrostis gigantea, Calamagrostis epigeios i Arrhenatherum elatius. Uzyskane wyniki mają potwierdzenie we wcześniejszych opracowaniach na temat tego typu zwałów.

W latach 1995- 1997 oraz 1998 -1999 przeprowadzono badania florystyczne na terenie projektowanego Obszaru Chronionego Krajobrazu ,,Dolina Sztoły'', położonego w powiecie olkuskim - wschodnia część Wyżyny Śląskiej. Stwierdzono występowanie 413 gatunków roślin naczyniowych. Na szczególną uwagę zasługują 23 gatunki roślin podlegające ochronie prawnej, tj. 16 ścisłej i 7 częściowej, oraz 28 gatunków regionalnie rzadkich i zagrożonych. Surowce lecznicze z 46 gatunków wykorzystywane są w polskiej medycynie oficjalnej. Element górski reprezentowany jest przez 11 gatunków (co stanowi 2,6% flory badanego terenu). Najliczniejszą grupę tworzą hemikryptofity (49,4%), natomiast najmniej liczną chamefity zdrewniałe (3,4%).

The paper presents results of floristic investigation conducted within the territory of post-industrial spoil heaps connected with zinc and lead products manufacturing. The flora of specific technogenic habitats was analyzed with regard to geographical-historical groups and syntaxonomic classification. For each species, the following characteristics were determined: a life form according to the classification of Raunkiaer, means of seed spreading and types of mycorrhiza for each species based on the literature. On the two heaps, a total of 257 species of vascular plants belonging to 59 families were found. Only 92 species occurred on both sites, which is 36% of all plants recorded. The most numerous families are: Asteraceae (45 species) and Poaceae (28 species). Apophytes dominate in the flora of spoil heaps (70.9%). Hemicryptophytes are the most numerous group and therophytes are also abundant. Ruderal (belonging to Artemisietea vulgaris and Stelarietea mediae) and meadow species (belonging to Molino-Arrhenatheretea) dominate on both post-industrial dumps. Xerothermal species (belonging to Festuco-Brometea) are also fairly numerous (6.7%). Their presence is related to the specific habitat conditions. The anemochoric species dominate in the flora of dumps. The high proportion of mycorrhizal plants was recorded. Finally, reclamation interventions which were carried out on the H2 spoil heap are discussed.