This is a modest endeavour written from an engineering perspective by a nonphilosopher to set things straight if somewhat roughly: What does artificial intelligence boil down to? What are its merits and why some dangers may stem from its development in this time of confusion when, to quote Rémi Brague: “From the point of view of technology, man appears as outdated, or at least superfluous”?
Artificial Intelligence, both as a hope of making a substantial progress, and a fear of the unknown and unimaginable, has its roots in human dreams. These dreams were materialized by means of rational intellectual efforts. We see beginnings of such a process in Lullus’s fancies. Many scholars and enthusiasts participated in the development of Lullus’s art, ars combinatoria. Amongst them, Athanasius Kircher was distinguished. Gottfried Leibniz ended the period in which the idea of artificial intelligence had been shaped, and started a new one when artificial intelligence could be considered a part of science, according to today’s standards.
O tym, dlaczego obawiamy się humanoidalnych robotów, a także o tym, czy oglądanie maszyn grających w piłkę jest przyjemne, opowiada dr Aleksandra Przegalinska.
Każdy człowiek codziennie staje przed różnej wagi wyborami.
O tym, jak może w nich pomóc sztuczna inteligencja, opowiada dr hab. inż. Miłosz Kadziński.
Żyjemy w czasach, w których wzrasta znaczenie sztucznej inteligencji oraz oczekiwanie na coraz bardziej inteligentne systemy. W miarę jak sztuczna inteligencja i inteligentne roboty przejmują od człowieka różne funkcje, pojawiają się pytania o rodzaj i zakres ich działania w stosunku do możliwości człowieka. Proces ten rodzi pytanie, czy można wskazać takie sfery ludzkiej aktywności, które nie mogą być powielone przez inteligentne programy lub roboty? Na pierwszy rzut oka takimi własnościami człowieka jest emocjonalność, uczuciowość i twórczość. W niniejszym artykule analizuję, czy inteligentne roboty mogłyby być twórcze artystycznie i zastępować w tym procesie człowieka. Zakładam, że choć trudno jest w dzisiejszych czasach wskazaćnowatorsko twórcze roboty, to równie trudno podawać w wątpliwość fakt, że roboty w jakimś sensie tworzą sztukę. Wprawdzie z dzisiejszej perspektywy natura ludzka jest jeszcze pod tym względem niepowielalna przez roboty i sztuczną inteligencję, ale równocześnie wykracza się w niej coraz bardziej poza postawę antropocentryczną, przyjmując, że twórczość nie jest wyłącznąwłasnością, lecz jedynie właściwością człowieka, i że mówiąc o sztucznej inteligencji, można dopuścić myśl o uprawianej przez nią twórczości.
Maritime law is being faced with developments in design and production of autonomous vessels. With the rise of new technologies different risks emerge while traditional cease to exist. This paper suggests possible scenarios in relation to development of law relating to unmanned vessels. Second part of the paper is dedicated to analysis of the IMO civil liability convention and its application to autonomous ships on the example of the CLC.