Abstract
Artykuł jest komentarzem do artykułu prof. Roberta Poczobuta Panpsychizm
a teoria emergencji: Leibniz vs Popper („Przegląd Filozoficzny” 2017, nr 4).
Celem mojej pracy jest zasugerowanie, że wbrew temu, co twierdzi autor tekstu,
panpsychizm jest poglądem, na rzecz którego można racjonalnie argumentować
i za którym przemawiają istotne względy. W pierwszej części staram się
wskazać, że wykorzystany przez Poczobuta argument z aprioryczności panpsychizmu
nie jest w stanie oddalić współczesnych odmian tego stanowiska, które
nawiązują do radykalnego empiryzmu. W drugiej części argumentuję, że emergentyzm
napotyka istotne trudności z wyjaśnieniem świadomości. Twierdzę
również, że – w przeciwieństwie do samej relacji emergencji – emergentyzm
to pogląd metafizyczny, który nie jest ani weryfikowany, ani falsyfikowany
przez nauki szczegółowe.
Go to article