Sinice (Cyanophyta), wchodzące w skład fitoplanktonu, należą do mikroorganizmów gramujemnych fotosyntezujących. W normalnym stanie wód ilość komórek sinicowych w I dm' wody waha się od kilkuset do kilku tysięcy, podczas gdy w okresach intensywnego zakwitu może dochodzić nawet do kilkuset tysięcy w I dm' wody. Nadają one wtedy intensywne zabarwienie wodzie, której kolor zależy od dominujących gatunków. Obecność w dużych ilościach glonów oraz sinic może też nadawać wodzie charakterystyczny nieprzyjemny zapach, którego intensywność i charakter zależą od rodzaju glonów i sinic oraz od ich i !ości w wodzie. Zakwity sinicowe są olbrzymim problemem natury higienicznej a także estetycznej, tworząc podczas intensywnych zakwitów kożuchy oraz pianę na powierzchni zbiorników wodnych. Zagrożenie zdrowotne stanowią toksyny produkowane przez wiele gatunków sinic (anatoksyna, afanatoksyna, mikrocystyna, nodularina, akutificyna, scytoficyna czy też cyanobakteryna), o toksyczności ostrej mieszczącej się w średnim przedziale szkodliwości oraz posiadających właściwości kancerogenne. Toksyny sinicowe stanowią bardzo niebezpieczną grupę związków chemicznych działających na hepatocyty wątroby jak też na system nerwowy ludzi i zwierząt. Stąd bardzo istotne jest efektywne ich usuwanie w procesie uzdatniania wody. W artykule po raz pierwszy w Polsce przedstawiono dane dotyczące zastosowania ditlenku chloru oraz ozonu do uzdatniania wody w ciągu produkcyjno-przesyłowym Sulejów - Łódź. W okresie 1998-200 I efektywność usuwania mikrocystyny-LR wahała się w przedziale 74-92%, podczas gdy dla innych izoform była w zakresie 45-94%.

The production of biohydrogen from food waste (FW) by dark fermentation (DF) is a promising technology for commercialisation, as it is both a clean fuel and a suitable means of sustainable waste management. The described experiments compared the biohydrogen production yields obtained after the use of inoculum from two different sources: digested sludge from the wastewater treatment plant (WWTP) in Lodz and sludge from the anaerobic treatment of dairy industry wastewater (DIW) (unconcentrated and double-concentrated). In addition, the effect of different temperatures (70, 90 and 121°C) of inoculum pretreatment on the biohydrogen production in DF was tested. The process was carried out batchwise at 37°C. The highest yield of hydrogen production was obtained after the inoculum pretreatment at 70°C. In addition, a higher amount of hydrogen could be obtained by using sludge from the WWTP as the inoculum (96 cm3 H2/gTVSFW) than unthickened sludge from the DIW (85 cm ³ H ₂/g _TVSFW). However, after thickening the sludge from the dairy industry, and at the same time balancing the dry matter of both sludges, the hydrogen production potential was comparable for bothsludges (for the WWTP sludge – 96 and for the DIW sludge – 93 cm ³ H ₂/g _TVSFW). The kinetics of hydrogen production was described by modified Gompertz equation, which showed a good fit (determination coefficient R2 between 0.909 and 0.999) to the experimental data.

The paper projects the potential of agricultural waste Saraca indica leaf powder (SILP) in biosorbing chromium from aqueous system. The influence of pH, contact time, metal concentration, biomass dosage and particle size on the selectivity of the removal process was investigated. The maximum sorption efficiency of SILP for Cr(lll): 85.23% and Cr(VI): 89.67%was found to be pH dependent giving optimum sorption at pH 6.5 and 2.5 respectively. The adsorption process fitted well to both Freundlich and Langmuir isotherms. Morphological changes observed in Scanning Electron Micrographs ofmetal treated biomass confirm the existence of biosorption phenomenon. Fourier Transform Infra-red Spectrometry confirms that amino acid-Cr interactions contribute a significant role in the biosorption of chromium using target leafpowder. The successful applications of easily abundant agricultural waste SILP, as a biosorbent have potential for a low technological pretreatment step, prior to economically not viable high-tech chemical treatments for the removal of Cr from water bodies.

The parenchyma cellulose isolated from bagasse pith was used as an alternative resource for preparation of water-soluble cellouronic acid sodium salt (CAS). The influence of ultrasound treatment on the cellulose was investigated for obtaining CAS by regioselective oxidization using 4-acetamide-TEMPO and NaClO with NaClO2 as a primary oxidant in an aqueous buffer at pH 6.0. The yield, carboxylate content and polymerization degree (DP) of CAS were measured as a function of ultrasonic power, agitating time and cellulose consistency by an orthogonal test. The ultrasound-treated conditions were further improved by discussion of ultrasonic power, the most important factor influencing the yield and DP. An optimized CAS yield of 72.9% with DP value (DPv) of 212 was found when the ultrasonic strength is 550 W, agitating time is 3 h and cellulose consistency is 2.0%. The oxidation reactivity of cellulose was improved by ultrasonic irradiation, whereas no significant changes in crystallinity of cellulose were measured after ultrasonic treatment. Moreover, the ultrasound treatment has a greater effect on yielding CAS from parenchyma cellulose than from bagasse fibrous' one. The CAS was further characterized by Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR) and Scanning electron microscopy (SEM).

Poppet valves made from high-frequency heat-treated SUH3 steel have insufficient durability, and scratches appear on the valve face in prolonged use. It is necessary to develop surface treatment technology with excellent durability to prevent the deterioration of engine performance. Therefore, a surface treatment technology with higher abrasion resistance than existing processes was developed by direct metal deposition to the face where the cylinder and valve are closed. In this study, heat pretreatment and deposition tests were performed on three materials to find suitable powders. In the performance evaluation, the hardness, friction coefficient, and wear rate were measured. Direct metal deposition using Inconel 738 and Stellite 6 powders without heat pretreatment were experimentally verified to have excellent durability.

W powadzonych aktualnie pracach mających na celu obniżenie antropogenicznej emisji rtęci duży nacisk kładzie się na obniżenie emisji rtęci z procesów energochemicznego przetwórstwa węgla, głównie z procesów spalania. Jednym ze sposobów pozwalających na obniżenie antropogenicznej emisji rtęci jest jej usuwanie z węgla przed jego konwersją. Należy zaznaczyć, że rtęć w węglu kamiennym może być obecna zarówno w substancji organicznej jak i mineralnej, stąd też uniwersalna metoda powinna pozwalać na usuwanie rtęci z obu tych składowych substancji węglowej. W pracy przedstawiono koncepcję hybrydowego procesu usuwania rtęci z węgla kamiennego. Idea procesu polega na połączeniu procesów wzbogacania metodami mokrymi bądź suchymi(etap pierwszy) oraz wstępnej termicznej preparacji w temperaturze 200–400°C (etap drugi). W etapie pierwszym w procesie wzbogacania/odkamieniania z węgla usuwana jest część rtęci występującej w substancji mineralnej. Natomiast w etapie drugim z węgla usuwana jest rtęć występująca w substancji organicznej oraz rtęć w obecnych jeszcze w węglu składnikach mineralnych o relatywnie niskiej temperaturze uwalniania rtęci. Na podstawie wyników wstępnych badań, skuteczność obniżenia zawartości rtęci w węglu w takim procesie hybrydowym została oszacowana w przedziale od 36 do 75% (ze średnią wartością 58%). Efekt obniżenia zawartości rtęci w węglu jest jeszcze bardziej zauważalny w przypadku odniesienia jej zawartości do wartości opałowej węgla. Tak określona skuteczność obniżenia zawartości rtęci w węglu mieściła się w przedziale od 53 do 92% (przy średniej wartości wynoszącej 71%).

Pretreatment is aimed at making lignin structures, which in turn causes decrystallisation and depolymerisation of cellulose. This treatment allows to increase the energy potential of substrates. A properly selected method allows for obtaining larger amounts of biogas with a high content of biomethane. The aim of the study was to analyse selected pretreatment methods (ultrasonic and hydrothermal) for biogas yield, including biomethane, and to demonstrate the effectiveness of obtaining additional electricity and heat from these methods. It was based on the literature data. On basis the study, the following information was obtained: average yield of biogas and biomethane before and after treatment, difference in yield of biogas and biomethane after treatment, and the effect of treatment on the substrate used. Moreover, an estimate was made of the effectiveness of obtaining additional electricity and heat from selected pretreatment methods compared to hard coal. Based on the analysis of the ultrasonic treatment analysis, it was shown that the best result was obtained with the ultrasound treatment of the mixture of wheat straw and cattle manure with the following parameters: frequency 24 kHz, temperature 44.30°C, time 21.23 s. This allowed a 49% increase in biogas production. The use of pretreatment would therefore allow the production of more electricity and heat capable of replacing conventional heat sources such as coal.