W artykule analizuję Elzenberga koncepcję wartości ujemnej w świetle jego aksjologii. Ukazuję konsekwencje teorii Elzenberga, przedstawiam jej zalety i wady. Te ostatnie staram się zminimalizować, dokonując – w duchu Elzenberga – uzupełnień oryginalnej koncepcji. W ostatniej części artykułu pokazuję, jak można stworzyć jednolitą teorię wartości ujemnej – i wartości w ogóle – która obejmowałaby zarówno wartości perfekcyjne, jak też wartości utylitarne, a także uwzględniała stopniowalność cech.

Autor stara się zrekonstruować system etyczny Henryka Elzenberga, wskazując na możliwość ujęcia pewnych wątków etyki społecznej, które Elzenberg raczej pomijał, w strukturę i ramy pojęciowe jego poglądów. Te ogólne ramy aksjologii Elzenberga to przede wszystkim podział na umocowane ontologicznie wartości perfekcyjne i utylitarne; przypisujemy je motywom, stanom rzeczy, nawet przedmiotom. Podstawowe pytanie autora brzmi: czy nie można także przypisywać wartości perfekcyjnej pewnym stanom rzeczy i postawom ludzkim w życiu społecznym (społeczeństwo takie, jakie powinno być)? Pewne elementy teorii Elzenberga usprawiedliwiają zastosowanie innego podziału racji i motywów niż jego własny – i lepiej otwierającego przestrzeń dla idei społecznych; jest to podział na racje/motywy bezosobowe (racje nie-egoistyczne lub prospołeczne, np. likwidacja nędzy na świecie) i osobiste, skupione na wartościach sprzyjających moralnej doskonałości podmiotu, m.in. takich jak wyrzeczenie, ofiara, bohaterstwo, czy – ogólniej – sprzyjających rozwojowi jego życia duchowego.

Considering responsibility as a key anthropological category, Roman Ingarden stresses that it could only be inquired through the lens of a subject that is perceived personally, and not as a ‘pure I’. On the one hand, responsibility determines the nature of personal existence, and on the other hand, personal existence constitutes a space for interrogating about any meanings of the concept of responsibility. What remains problematic, however, is an alternative outlined by Ingarden, which implies that perception of a personal subject must be conducted within either of two perspectives – one that refers to a substantial model of personal subject, or the other that relates to acts of actualising the subject, which unfold in the stream of consciousness. It seems possible to go beyond this contradiction and reconcile the two perspectives – which the modern philosophy of dialogue proposes to do. Ingarden emphasises that the analysis of the concept of responsibility should not be limited to the realm of morality. However, all four scenarios that the philosopher uses as research fields to scrutinise the concept point, or at least imply the necessity of including aesthetic issues. Furthermore, the four fields of analysis – when somebody 1) bears responsibility, 2) takes responsibility, 3) is held responsible, and 4) acts responsibly – should not be perceived as isolated from one another. The link between them is man, who appears as a person in certain situations, while in others, his personal status is unrevealed, although it still remains within a firm horizon of situations and meanings examined herein. Moreover, regardless of the polarisation of the research fields highlighted by Ingarden, moral context constitutes a permanent space of reference for a human person, who not only asks for the sense (meanings) of responsibility, but also determines his/her personal existence through meanings and with their help.

W artykule omówiono i poddano analizie dwa źródłowe teksty Henryka Elzenberga dotyczące zagadnienia zależności i niezależności etyki od obrazu świata oraz sporu o zależność etyki od religii. Temat dyskutowany był w Polsce od połowy lat pięćdziesiątych. W tekstach Elzenberga poddany został precyzyjnej analizie semantycznej i realnej. Jej wynik pokazuje, że treść ocen i norm pochodnych, ich realność i uzasadnienie są zależne od obrazu świata, w którym oceny i normy funkcjonują. Zależność od obrazu świata ulega natomiast ograniczeniu w sferze ocen i norm podstawowych. Podobnie jest z zależnością etyki od religii. Religijny obraz świata wielorako wpływa na zakres podmiotowy i przedmiotowy etyki, jej strukturę, na świadomość mocy obowiązującej i siłę motywacyjną, ale nie ma wpływu na logiczne uzasadnienie etyki. Etyka poza religijnym obrazem świata jest możliwa. Elzenberg wypowiada się z pozycji intuicjonisty w teorii poznania moralnego i jest perfekcjonistą w podążaniu za tym, co poznane moralnie i etycznie ugruntowane. Odrzuca jednak nieścisłe twierdzenie o niezależności etyki od obrazu świata i religii w ogóle.