W dobie zmieniającego się paradygmatu zrównoważonego rozwoju cywilizacyjnego istotne jest rozważenie zmian etyki zawodu architekta ku proekologicznej kreatywności.

Prophetic vocation belongs to the essence of the bond between man and God. In the creation story, God speaks words and everything comes into being, He inscribes his law into the world, and tells the first people how they should behave. That act of speaking to man is continued first by prophets in the Old Testament and then by Jesus Christ who commissions his disciples to go and proclaim the Gospel (cf. Matt 28:19-20). The Church has been fulfilling this commission to the present day to the present day The aim of this article is to indicate that it is the constitutive element of her nature to preach in the name of God. Evangelization, as John Paul II expressed it in the encyclical Sollicitudo rei socialis (No. 41), is the nature of the prophetic mission of the social teaching of the Church. She cannot stop preaching the Gospel, since this would constitute a deprivation of a part of her nature. Thus, it is important to properly understand the place of the Church in society and among its structures and institutions. False concepts of the presence of the Church in public space result in the criticism of both the positions taken by her [the Church] and her assessment of social phenomena. This, therefore, requires taking up discussion and explanation of the issues of her prophetic mission, most especially her social teaching.

Mesjanizm jako ogólna idea wywodzi się z religii. Idea ta może jednak w różny sposób przekładać się na poszczególne swoje elementy składowe. Nie wszystkie te elementy muszą zawsze występować razem w poglądach danego myśliciela czy artysty, którego jesteśmy skłonni uznawać za mesjanistę. Dla przykładu, mesjanizmowi narodowemu nie musi towarzyszyć wiara religijna, a jeśli towarzyszy, nie musi być ortodoksyjna. Dlatego niektóre z koncepcji polskich mesjanistów mogą być nawet ze sobą sprzeczne pod względem szczegółowych konsekwencji, wydobywanych z ogólnej idei mesjanizmu. Dla zobrazowania wielości stanowisk zostają przypomniane i skomentowane wybrane koncepcje „mesjanizmu poetów” (A. Mickiewicz, J. Słowacki, Z. Krasiński, C. Norwid) i „mesjanizmu filozofów” (J. Hoene-Wroński, A. Cieszkowski, K. Libelt, B. Trentowski).