Gaston Milhaud rejects the principle of contradiction if it is conceived as an absolute and universal rule. He claims that it only holds in some narrowly defined circumstances. According to him, the greater is mental contribution to an act of cognition the more appropriate is the application of the principle of contradiction. My analysis of his views shows that he wanted to emphasize the differences between the objective reality and its mental or linguistic representations rather than undermine the logical principle of contradiction. Parallels can be noted between Milhaud’s views on contradiction and Leon Chwistek’s theory of the multiplicity of realities, as well as Kazimierz Ajdukiewicz’s concept of the cognitive role of language.

The aim of this paper is to present and explain the metaethical theory proposed by Ayn Rand. In particular, Rand’s view of ethics as necessary for human life is discussed. I also analyze the concept of value which is crucial to Rand’s ethics. I seek to demonstrate that the concept of value is rooted in the concept of life, and from this it follows that the normative sphere is secondary to the existence of living beings. Further, I introduce Rand’s argument concerning human life as an ultimate point of reference in her philosophy. Finally, I explain the conditional character of morality, and end my paper with a short discussion of Rand’s unique view on objectivity of values.

Artykuł przedstawia dokonane przez Donalda Davidsona przezwyciężenie poglądu, jakoby poznanie rzeczywistości było możliwe wyłącznie poprzez odniesienie do danej, przygodnej siatki pojęciowej i w konsekwencji nie mogło nosić miana „obiektywnego”. Davidson atakuje ową tezę, wskazując, że niesie ona ze sobą presupozycję, którą sama wyklucza. Poruszony zostaje również problem przekładu, gdzie Davidson twierdzi, że już rozpoznanie lokalnej nieprzekładalności zakłada znajomość wielu przypadków przekładalności. Sama metafora siatki pojęciowej „porządkującej” lub „organizują170 Wojciech Kozyra cej” pozamentalną rzeczywistość zostaje przez Davidsona odrzucona poprzez wykazanie, że używający jej relatywiści naruszają reguły kierujące poprawnym użyciem owych słów w języku naturalnym. Po zarzuceniu prób ugruntowania obiektywności w dowodzie na istnienie świata Davidson szkicuje swój własny pogląd, zwracając naszą uwagę na sposób, w jaki obiektywność manifestuje się w ludzkim doświadczeniu. Przy tej okazji powołuje się na swoją ideę holizmu mentalnego, oraz nalega na niereistyczne podejście do indywiduacji stanów mentalnych.