Krytycyzm, który pojawił się w nowożytnej filozofii, w istotnym stopniu różnił się od swoich starożytnych i średniowiecznych odpowiedników. Celem rozważań jest prezentacja wskazanych w tytule form krytycyzmu Kartezjusza, Hume’a i Kanta, połączona z wykazaniem, że wszystkie one artykułowane były w opozycji do dwóch głównych teoretycznych adwersarzy, tj. dogmatyzmu oraz sceptycyzmu.