The paper is an attempt at reviewing the classical theory of externalities and club goods in the new context of flow economy and network relations, as well as the role of human capital connected with high quality surroundings (urban environment), which is a catalysing factor, and allows the formation of new resources and new competitive advantages for cities and busiensses.

They are linked to many issues in the economic, political, and social sciences. Their role in the changing world cannot be overestimated. Their significance, though unlikely to wane, will nonetheless be changing. What are “public goods” and what is their future?

Wejście w życie ustawy o rewitalizacji (Dz.U. z 2015 r. poz. 1777 z późn. zm.) z dniem 18 listopada 2015 r. umożliwiło gminom sprawne planowanie i wdrażanie procesu wyprowadzania obszarów zdegradowanych ze stanu kryzysowego. W ustawie znalazły się kluczowe uregulowania wpływające na programowanie rewitalizacji w Polsce. Jednym z najważniejszych instrumentów jest gminny program rewitalizacji (GPR). Aby móc w pełni wykorzystać potencjał, jaki drzemie w tym dokumencie, należy szukać rozwiązań pozwalających na stworzenie go w jak najbardziej kompleksowej formie. Jednym z przykładów takich działań jest współpraca ośrodka uniwersyteckiego z jednostką samorządu terytorialnego. Można powiedzieć, że dzięki połączeniu wiedzy praktycznej urzędników z wiedzą teoretyczną ekspertów ze środowiska akademickiego uzyskano projekt unikalny w skali kraju. Jest także wyjątkowy dlatego, że w procesie jego tworzenia aktywnie uczestniczyli studenci gospodarki przestrzennej. Celem artykułu jest przedstawienie przebiegu procesu współpracy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza z urzędem podczas sporządzania Gminnego Programu Rewitalizacji dla miasta Kalisza oraz ukazanie roli, jaką odegrali w tym projekcie studenci.

Celem niniejszej publikacji jest zwięzłe przedstawienie uwarunkowań faktycznych, jakie kształtują obecnie praktykę zawierania i wykonywania umowy transportu multimodalnego w Polsce. Przedmiotem zainteresowania autora jest w szczególności pytanie, jak uczestnicy obrotu kształtują swoje stosunki prawne związane z transportem multimodalnym, jaka jest ich świadomość w tym zakresie i jakie z tego wynikają konsekwencje. Doktrynalny aspekt umowy transportu multimodalnego jest uwzględniony w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne z punktu widzenia analizy najczęściej spotykanych stanów faktycznych. Z uwagi na charakter publikacji sposób przedstawienia przez autora wybranych z materii badawczej zagadnień jest maksymalnie syntetyczny.

Artykuł stanowi prezentację jednego z najbardziej wpływowych nurtów w obrębie współczesnego marksizmu. Autor wskazuje, że żywotność marksizmu dobra wspólnego wypływa z jego zdolności do konceptualizacji przekształceń kapitalizmu, przede wszystkim nowych form produkcji i zawłaszczania bogactwa społecznego. Przedstawiciele tego nurtu konstruują materialistyczną teorię dobra wspólnego, dla której kluczowe znaczenie mają zinterpretowane na nowo pojęcia Marksowskie: akumulacja pierwotna, grodzenie dóbr wspólnych, praca produkcyjna i reprodukcyjna. Reinterpretacje te wypływają z trzech podstawowych źródeł filozoficzno-politycznych: post-operaizmu, radykalnej geografii i historii oddolnej. Artykuł analizuje związki między nimi a marksizmem dobra wspólnego.

This new edition of the code has been prepared by the Commission for Research Integrity and approved by the General Assemby of the Polish Academy of Sciences in June 2020. Good research practices are presented in the context of data management; research environment; training, supervision and mentorship; research procedures; safeguards; collaborative working; publication; reviewing and evaluation; conflict of interest (CoI). It is now recommended that each scientist file an annual declaration of CoI while the possible need for its addressing will be determined by the leaders of academic/scientific institutions. Violations of research integrity are briefly presented as well as dealing with those violations as well as with allegations of misconduct.

Artykuł przedstawia zjawisko coraz powszechniejszego bezpłatnego dzielenia się w Internecie informacjami i współczesnego rozwijania kultury darów (gift economy) w postaci ruchu zwanego najczęściej cyberkomunizmem. W artykule wskazuje się na dwie zasadnicze postawy w traktowaniu informacji. Według pierwszej informacje należy traktować jak towar, któremu można przypisać prawo własności i który podlega grze rynkowej. Wiążą się z tym takie kwestie jak prawa autorskie, opłaty, licencje i inne sposoby ochrony interesów uczestniczących w rynku podmiotów. Druga postawa polega na traktowaniu cennych informacji jako dobra wspólnego, często wraz z moralnym nakazem dzielenia się nimi (w różnym stopniu ruchy Open Source i Open Acces, idea copyleft , DIY, sieć P2P,YouTube, domena The Pirate Bay etc.). Ponieważ każda koncepcja bądź ruch głoszący wspólnotę dóbr nosi nazwę komunizmu (w szerszym znaczeniu tego słowa, w węższym to konkretny system polityczny np. panujący w Związku Radzieckim), w Internecie mamy dziś do czynienia z komunizmem cyfrowym. Jako przykład niektórzy badacze (Sivain Firer-Blaess, Christian Fuchs) wskazują Wikipedię. Internetowa encyklopedia działa w oparciu o zasady, które wykraczają poza kapitalistyczny sposób produkcji i reprezentują informacyjno-komunistyczny sposób produkcji: w wymiarze subiektywnym jest to praca kooperacyjna a wymiarze obiektywnym wspólna własność środków produkcji. W tekście przedstawiony jest także podział etyki na abstrakcyjną i konkretną w zastosowaniu do zachowania użytkowników sieci. Jeśli ktoś w ramach etyki abstrakcyjnej głosi zasadę” Nie będziesz piracił” (kopiował i rozpowszechniał nielegalnie) to odpowiadająca temu zasada etyki konkretnej głosi „Nie będziesz piracił, chyba że zajdą okoliczności O1 lub O2…lub ON.” W praktyce etyka konkretna popycha wielu internautów do traktowania zasobów Internetu jako dobra wspólnego, z którego każdy może czerpać według własnych potrzeb. Komunizm cyfrowy można traktować z jednej strony jako ideę częściowo już realizowaną a z drugiej jako postulat. Od strony aksjologicznej postulat ten wiązałby się z internetową realizacją równości (dostęp do zasobów dla każdego) i wolności (dostęp do wszystkich informacji).

This article is an attempt to identify the essence of new positivism, described by Ludwik Ehrlich as a method of interpretation of international law. The evolution of his views on international law is examined with respect to the place of this method from the beginning of 1920s until his retirement in 1961. The article expounds on both the theoretical and methodological aspects of new positivism, according to which judicial decisions should be taken into account in addition to international treaties and customs for the determination of international law. The question of the obligatory force of international law is discussed as being related to the principle of good faith, which is at the core of Ehrlich’s views on international law. The article offers suggestions on how the method of new positivism might be used and what tasks it can fulfil today. It also makes an attempt to critically analyse Ehrlich’s method and to characterize it both in general and in the context of the theory of international law.

Artykuł poświęcony jest jednemu z najbardziej palących tematów bioetyki, a mianowicie stanowisku wobec aborcji. Autorka koncentruje się na interpretacji tej praktyki jako rodzaju konfliktu między kobietą a płodem, dotyczącego praw i obowiązków kobiety wobec płodu, jego interesów oraz statusu moralnego w ogóle. Biorąc pod uwagę różne warianty argumentacji mające na celu przyznanie kobiecie prawa do aborcji (przede wszystkim argumentację utylitarystyczną, bazującą na analogii), autorka stara się przedstawić słabości tych dowodów. W końcu podaje swój argument przeciwko praktyce sztucznego przerywania ciąży.

Artykuł jest próbą spojrzenia na to, w jaki sposób realizowana jest wolność jednostki w świecie konsumpcji. Wolność konsumenta rozumiana jako relacja społeczna – a nie na przykład jako dar otrzymany przez wszystkich ludzi od Boga w sytuacji gdy mogą oni dokonywać samodzielnych wyborów pomiędzy dobrem a złem zgodnie z wolną wolą – nie jest dana z góry raz na zawsze. W przypadku wolności konsumenta jedni ten rodzaj wolności posiadają, a inni są jej pozbawieni, co niejednokrotnie skutkuje złem moralnym. Wolność w świecie, w którym „jadłospis zastępuje Dekalog”, jest przede wszystkim wolnością do konsumpcji, wolnością tych, którzy dysponują odpowiednimi środkami materialnymi do jej realizacji. Nie jest więc darem danym raz na zawsze, ale wymaga od nas, wolnych konsumentów, nieustającej aktywności w zdobywaniu środków pozwalających zaspokoić potrzeby posiadania, w realizacji której towarzyszy nam, jak się wydaje, wolność wyboru. Wolność w świecie konsumpcji jest realizowana głównie w sferze praktyki życia codziennego i nie stanowi ona realizacji żadnej wzniosłej idei filozoficznej. Jest to forma zubożona bez należytej podbudowy teoretycznej. Problemem jest, czy w świecie konsumpcji rzeczywiście mamy do czynienia z wolnością. Niestety najczęściej jest to jedynie pozór wolności, gdyż wybierając mniej lub bardziej świadomy w nim swój udział, godzimy się na panujące w nim prawa. Jednym z najważniejszych jego praw jest prawo konsumpcji implikujące jednocześnie wolność do konsumpcji, ironicznie mówiąc, wolność wyboru między coca colą a pepsi colą. Nawet w takim wymiarze nie można mówić, że wolność konsumpcyjna prowadzi do realizacji jakiegoś dobra moralnego. Co prawda podejmowane są różnorakie próby kodyfikacji etycznej aktywności konsumentów, handlowców, producentów itp., ale nie chodzi tu o rzeczywisty wymiar moralny działań, ale o wymiar instrumentalny, sprawnościowy, gwarantujący bezrefleksyjny automatyzm wyborów.

Chrześcijańska wizja miłości, tak głęboko personalistyczna i podkreślająca wy-raźnie, że nie można przeciwstawiać miłości do Boga i miłości bliźniego, nie może nie uwzględniać społecznej natury człowieka. Jeśli miłość stanowi centrum życia chrześcijanina, a zarazem wskazuje na specyfikę jego powołania i posłannictwa, to nie sposób sobie wyobrazić, żeby ta fundamentalna perspektywa życiowa nie znalazła właściwego wyrazu w odniesieniu do życia społecznego. Ta miłość powinna wyrażać się w wielu postawach społecznych, nade wszystko w tych, które uznaje się za fundamentalne zasady życia społecznego. W codziennym życiu społecznym ważna jest umiejętność wcielania w życie zasad miłości. Chodzi tu o bardzo wiele konkretnych postaw. W niniejszej refleksji omówiono – w świetle encyklik Deus caritas est i Caritas in veritate papieża Benedykta – zagadnienie miłości w trzech aspektach: miłość w mikro-relacjach, miłość a sprawiedliwość w makro-relacjach oraz miłość a dobro wspólne w makro-relacjach.