Villa architecture after 1914 comprises a diverse and extensive group of buildings. The lack of a system of valuating them leads to their analyses being a time-consuming and complex process. Their justification can refer primarily to architectural and urban planning tendencies, including: the impact on the space of previously built estates, the assessment of the quality of their architecture in the landscape context and the continuity of design traditions, contemporary interventions associated with renovation work. The protection of villas from the interwar period, appears to be particularly important. Their cultural value and the quality of the landscape, that they co-create with their accompanying gardens is highly significant to the identity of the city.

Na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej nauczanie projektowania obiektów – miejsc zamieszkania stanowi wieloetapowy proces dydaktyczny, obejmujący trzy podstawowe zadania projektowe (mieszkanie, dom, budynek wielorodzinny). Przy ich realizacji każdorazowo poszerzany jest zakres problemowy, stopień opracowania technicznego oraz graficznego projektu. Obiekty mieszkalne (o zróżnicowanej funkcji i wielkości) są również często wybieranym tematem prac dyplomowych na poziomie inżynierskim i magisterskim. Poniżej przedstawiono metodologię nauczania tych zagadnień W Politechnice Lubelskiej.

W artykule przedstawiono przykłady architektury eksperymentalnej w zakresie budownictwa jednorodzinnego na przełomie lat 60’ i 70’ XX w. Realizacje te były odpowiedzią na ograniczenia normatywne dotyczące powierzchni użytkowej domów jednorodzinnych, braki w dostępności materiałów budowlanych oraz potrzebę intensyfikacji zabudowy. Przedstawiono dwa przykłady realizacji domów kopułowych o różnej konstrukcji oraz dwa przykłady mini osiedli w zabudowie atrialnej.