Praca prezentuje nowe algorytmy różnicowe dla postprocessingu GPS, z wykorzystaniem podwójnych lub potrójnych różnic faz oraz wielopunktowych sesji obserwacyjnych. Charakterystyczną cechą nowych algorytmów jest to, że wykorzystują one pełne zbiory (typu Schreibera) różnic obserwacyjnych z (teoretycznie) diagonalnymi macierzami wagowymi. Proponowane modele estymacji są równoważne do zadania najmniejszych kwadratów dla oryginalnego układu nie różnicowych równań obserwacyjnych. Teoretyczną podstawą algorytmów są twierdzenia o własnościach równań różnicowych typu Schreibera. Twierdzenia mają praktyczne znaczenie zwłaszcza w odniesieniu do funkcjonalnego modelu potrójnych rozrnc faz. W ujęciu klasycznym takie zadanie byto upraszczane ze względu na konieczność odwracania nie diagonalnej macierzy kowariancyjnej, zwykle o znacznych rozmiarach. Podobne korzyści otrzymuje się w przypadku wielopunktowej sesji obserwacyjnej, gdzie skorelowanie wektorów GPS zmusza w praktyce do użycia uproszczonych modeli stochastycznych. Proponowana metoda eliminuje także problem wyboru satelity bazowego (referencyjnego). Jest to bardzo ważne zwłaszcza dla długich sesji obserwacyjnych. Algorytmy nie wymagają selekcji i wyróżnienia jakiegokolwiek satelity - wszystkie ,,obserwowane" satelity pełnią względem siebie analogiczną funkcję. Algorytmy są zastosowane w profesjonalnych programach dla względnego pozycjonowania w systemie GPS.