Dziedzictwo Arystotelesa stanowi istotny punkt w historii refleksji nad statusem embrionu ludzkiego. Wypr acowana przez Stagirytę koncepcja rozwoju prenatalnego człowieka wyznaczyła horyzonty myślowe nie tylko w dziedzinie filozofii, ale także medycyny. Arystotelesowskie tezy z zakresu antropologii były również fundamentem dla refleksji nad oceną moralno-prawną przerywania ciąży. Celem analiz jest zrekonstruowanie statusu embrionu ludzkiego według Arystotelesa w oparciu o trzy fundamentalne zagadnienia: natury embrionu ludzkiego, jego animacji oraz natury duszy. Podjęta zostaje również próba wykazania zależności między tymi zagadnieniami. Przesłanki empiryczne stanowią bazę wyjściową dla analizy kategorii filozoficznych zogniskowanych przede wszystkim na pojęciu „duszy rozumnej”. Koncepcja Arystotelesa zakłada animację opóźnioną embrionu ludzkiego. Empiryczne i metafizyczne kategorie znajdują odzwierciedlenie w głoszonych przez Arystotelesa poglądach na temat dopuszczalności przerywania ciąży.

The article tackles issues of the pedagogy of place, with a special emphasis on the urban context. On the basis of fundamental theses asserting that a city is a text (Vladimir Toporov) and that places are pedagogical (Maria Mendel) – the author concentrates on symbols. Definition of this concept, as well as de3 nitions of its particular exemplifications, create a theoretical basis for further practical considerations. Presenting methodology of a research project Reading the City (Czytanie miasta) conducted in the years 2015–2016, the author creates new research challenges for pedagogues. Presentation of wide variety of city symbolism, encompassing both cultural manifestations (towers, bridges) and a realm of nature (mountains, river), leads to proposed educational applications. Descriptions of realized animations based on research form a summary of this article.