Udostępniony obecnie model gęstości skorupy ziemskiej CRUST 2.0 został poddany weryfikacji w aspekcie informacji na temat granicy skorupa-płaszcz zarówno w skali globalnej jak i regionalnej. Ocena numeryczna zawartej w bazie danych informacji dotyczącej gęstości i położenia poszczególnych warstw skorupy ziemskiej względem poziomu morza dokonywana jest w procesie badania korelacji z topografią terenu i poprzez porównanie otrzymanych wartości ze znanymi teoretycznymi modelami opisującymi mechanizm kompensacji pomiędzy skorupą i płaszczem. Opisane badania skoncentrowane są w szczególności na ostatniej warstwie modelu CRUST 2.0, która reprezentuje powierzchnię graniczną między skorupą i płaszczem, znaną pod nazwą powierzchni nieciągłości Mohorovicica. Bezpośrednie porównanie struktury Moho wynikającej z modelu gęstości skorupy ziemskiej CRUST 2.0 z odpowiednią głębokością kompensacji wyznaczoną przy użyciu teorii Airy/Heiskanena przeprowadzono zarówno w skali globalnej jak i regionalnej. Porównania, szczególnie przeprowadzone w wybranych rejonach globu, o charakterystycznych cechach tektonicznych, takich jak pasma górskie, rowy oceaniczne, dają możliwość zarówno oceny numerycznej bazy danych jak i równoczesnego zobrazowania lokalnych i regionalnych cech znanych mechanizmów izostazji.