Artykuł prezentuje wybrane poglądy najważniejszych twórców i teoretyków modernizmu na metody projektowania urbanistyki i architektury, próbując wskazać, które z nich stanęły w sprzeczności z tradycją tworzenia i rozwijania się miasta europejskiego. Analizując teksty i wybrane realizacje można prześledzić drogę kształtowania się poglądów, które modyfi kując, przeobrażając, a wreszcie kontestując formy i sens istnienia detalu architektonicznego, następnie kompozycji architektonicznej i urbanistycznej doprowadziły do odstąpienia od tradycyjnej idei przestrzeni miejskiej, co w ostatecznym efekcie stworzyło nową koncepcję organizmu miejskiego.

W artykule zarysowano ideę, której rozwinięcie mogłoby — zdaniem autora — posłużyć jako „filozoficzne wzmocnienie” interdyscyplinarnych nurtów współczesnej teorii urbanistyki. Zakładając, że refleksja na temat kulturowych aspektów ładu urbanistycznego — na tle filozofii miejskich wartości — pomoże w konceptualizacji polityk reagujących skuteczniej na dzisiejszy kryzys w środowisku miejskim, autor podejmuje próbę wyartykułowania pytań, które uznaje za ważne w dialogu między urbanistami i filozofami. Uwagę skupia na problematyce filozoficznego podłoża nowej, kulturalnej konstrukcji urbanistycznej miasta pierwszej połowy XXI wieku. Ideę tego kulturowego projektu nazwano Miastem Wartości 21 ( MW-21).