Artykuł omawia nowe zjawiska w morskim prawie przewozowym. W szczególności analizuje wpływ nowych instytucji, takich jak: slot charter, volume contract, na kształt umowy przewozu morskiego ładunku. Przedstawiono także problematykę umów przewozu morskiego w związku z umowami przewozu innymi środkami transportu niż statek morski. W pracy porównuje się definicje umowy przewozu morskiego z reguł: hasko-visbijskich, hamburskich i rotterdamskich. Autor dochodzi do wniosku, że współczesny obrót morski wymaga przewartościowania dotychczasowych poglądów na temat podziału umów na umowy czarterowe i bukingowe, umowy zawierane w żegludze regularnej i nieregularnej, na rzecz nowego ogólnego pojęcia umowy przewozu morskiego ładunku.