W pracy analizowane jest pojęcie trzech światów Karla R. Poppera. Jego argumenty umożliwiają wyróżnienie w tym polu badań świat czwarty – zawierający rozwój i zastosowanie ludzkiej wiedzy. Akceptuję kryteria Popperowskiego podziału, a pewne wątpliwości dotyczące jego koncepcji rozwiewam używając argumenty dotyczące ewolucji i rozwoju tradycyjnych, elektronicznych mediów i Internetu. Te argumenty wskazują na potrzebę powołania czwartego świata. Autor dyskutuje poglądy w kwestii komunikacji M. McLuhana, D. De Kerckhove’a, P. Levinsona, H. Jenkinsa and J. Pleszczyńskiego, które dostarczają zasadnych argumentów na rzecz tej nowej wzbogaconej klasyfikacji.

Praca zawiera krytyczne uwagi pod adresem tradycyjnych przekonań filozoficznych na temat ontologii kosmosu, w oparciu o które próbuje się tworzyć różne formy Generalnej Teorii Unifikacji. Ich tłem filozoficznym są zazwyczaj przekonania o bezczasowym charakterze kosmosu. Autor inspiruje sięposzukiwaniami Lee Smolina, który przedstawia zasadne argumenty związane z ewolucyjnym rozumieniem wszechświata. Smolin proponuje analogiczne przeniesienie teorii ewolucyjnej życia na rozumienie wszechświata i posługuje się m.in. kategorią kosmicznego doboru naturalnego, mutacji, selekcji oraz rzeczywistym pojmowaniem upływu czasu. Idee te posłużyły autorowi do sformułowania na wzór biologicznego pojęcia retikulum plazmatycznego – pojęcia retikulum kosmicznego. Idea takiego retikulum pozwalałaby lepiej zrozumiećsieć powiazań komunikacyjnych między różnymi poziomami ewoluujących struktur kosmicznych we wszechświecie i uzasadniać dalsze poszukiwania Smolina nowego typu Generalnej Teorii Unifikacji.