Humanities and Social Sciences

Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych

Content

Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych | 2018 | No LXXI

Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

In the historical and educational literature, there is no text, which present the history of the academic colony of the University of Cracow in Lviv from its inception in the 17th century to the next transformation at the end of the 18th century. This paper is based on manuscript archival materials collected at the Jagiellonian University, the Archbishop of Lviv, in including consistory files, and also in printed annals, published official magazines of the city of Lviv, printed works of the teaching staff and students of the colony. As a result of many years of collecting source facts, the following was reconstructed: establishment of an academic colony in 1608, directors, some auxiliary teachers, pupils’ case, their activity in the city and the church in Lviv, school building and conditions for teaching, scattered grounds for financing teachers, pupils and building maintenance school. The article is the first part of the school’s history, the archival material owned by the author, after completing the query in the Lviv city archives, allows the author to write its history in the 18th century. This is the third academic colony (Chełmno, Nowy Sącz) presenting by the author.

Go to article

Authors and Affiliations

Jan Krukowski
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Władysław Łuszczkiewicz was an art historian, artist, pedagogue, an outstanding personality of nineteenth-century Krakow, active in many fields. He was a professor at the Cracow School of Fine Arts, and in the years 1857–1873 and 1893–1895 he was the headmaster of this school. He was a teacher of many artists, of which it is enough to mention only the greatest — Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer and Artur Grottger. In 1883, Łuszczkiewicz was appointed the director of the National Museum in Krakow. He managed this institution until his death, that is until 1900.

Among the oldest source materials belonging to the Archive of the National Museum in Krakow, we can find the correspondence of former students of the School of Fine Arts addressed directly to their former teacher — Professor Łuszczkiewicz, who was at this time the director of the National Museum in Krakow. Based on selected letters, the article presents their interesting subject matter and presents the issues in which the students wrote to their Master. The attempt to describe the relation between former students and their master revealed in letters will be made.

Go to article

Authors and Affiliations

Sławomir A. Mróz
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Apart from medical care, medical biological equipment or physical environment biggest impact on our health has our behaviours. According to the Functional Health Model (FMZ) H. Wrony-Polańskiej (2003), pro-health behavior is conditioned by the availability of cognitive and behavioral resources, among which the sense of coherence plays an important role. Aim of the study was assessment of dependence between the sense of coherence and health behaviors of studying students. The study involved 245 second and third year students studying in humanities and science. The study was used the M. Ziarko Health Behavior Questionnaire and the A. Antonovsky SOC-29 Life Guidance Questionnaire. Research analysis has confirmed that there is a statistically significant relationship between health behaviors and the sense of coherence and its components: comprehensibility, manageability and meaningfulness. On the basis of the research conducted and based on the Functional Health Model it can be concluded that an important practical direction is to develop from a young age in healthy children and adolescents a special emphasis on the development of this resource.

Go to article

Authors and Affiliations

Barbara Pietryga-Szkarłat
Dominika Sznajder
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Due to the changing social and program expectations teachers more often look for new and better solutions in the field of education and teaching. Among many teaching methods, the storyline method is a very popular one and is gaining now more and more recognition from pedagogues around the world. The method starts to have its supporters in Poland as well. This article will be devoted to the description of this innovative strategy.

Go to article

Authors and Affiliations

Agnieszka Kosek
Monika Kowalska
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

The complexity of the phenomena associated with the course of the cognitive processes that determine an efficient learning, excludes the possibility of collecting knowledge in other ways than neuronal-information. It excludes also possibilities of interpreting it, in other ways than with use of respectively formalized cognitive models. The presented paper is a kind of summary of the latest achievements in this field.

Go to article

Authors and Affiliations

Jolanta Zielińska
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

The text discusses the problems of sensory processing disorders (SPD) and their impact on difficulties children have at school. Individual categories of sensory processing disorders were characterized and examples of behavior of children who may have those problems were described. Certain strategies which teachers can use when working with a child with SI disorders were also offered.

It should be noted that the early diagnosis of symptoms that may indicate the occurrence of sensory processing disorders, followed by apt diagnosis and therapy allow children to function properly in the school environment and positively influence their self-esteem. This in turn facilitates the process of learning and contributes future success.

Go to article

Authors and Affiliations

Barbara Cygan
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

The content of the study focuses on the issue of the right to work of persons with disabilities from the point of view of the provisions of the Convention on the Rights of Persons with Disabilities adopted by the General Assembly of United Nations in 2006. The article discusses the formal elements of the national system supporting the professional activity of this group of people. The author also presents opinions of various entities, independent of state authorities, on the compatibility of solutions adopted in our country with the philosophy of the Convention.

Go to article

Authors and Affiliations

Adam Mikrut
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

According to the Polish Ministry of Science and Higher Education and Polish Central Statistical Office the number of students systematically decreases since 2015. This demographic change was a reason to examine students motivation for undertaking their studies in order to improve educational program and to encourage students to peruse higher education. By approaching the subject of “Motivations for Undertaking Special Education Studies in The Opinion of Students at Pedagogical University of Cracow”, the answers were sought to the three following questions: What were the main reasons for choosing studies at Pedagogical University of Cracow? What motivators played a key role for students while selecting field of studies? What student’s personality traits did mainly influence their choice? Research material was collected basing on a self-designed questionnaire. The group of first-year 54 students year were tested, in which 39% didn’t know which specialization they would choose after a one year. The article’s conclusions present key factors motivating students for undertaking Special Education Studies and explain how personality traits influenced their choice.

Go to article

Authors and Affiliations

Anna Gagat-Matuła
Natalia Malik
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

The need to generate innovative solutions clearly is closely related with professional activities of special education teachers. The specificity of functioning of people with disabilities, unpredictability of actions and behaviours, developmental disharmoniousness imposes the searching and implementing of customized solutions, improvements and modifications to adjust the educational process to the needs and capabilities of this group of students. The presented beliefs have become the basis for research activities allowing to describe the innovativeness of special education teachers in their workplace. The main aim of this article is to attempt to determine the relationship between innovativeness in the workplace and locus of control in special education teachers group.

Go to article

Authors and Affiliations

Katarzyna Parys
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Searching and exploring the motives of continuing in the profession may be an important objective of efforts undertaken by researchers and people directly responsible for the organization and quality of work. Identifying the needs and expectations of the employee is an important element of her/his adaptation in the work environment. Because the age of life is one of the factors affecting the perception of the world and work, in this article motives of continuing professional activity in group of special educators are described in the age of life context.

Go to article

Authors and Affiliations

Sławomir Olszewski
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

Various experiences related to research work, including the less successful ones, are all part of the research process. Awareness of their existence allows to draw conclusions from one’s mistakes and a more responsibly design of a research. This article aims to understand the traps a researcher, exploring intellectual disability, may fall into. As a result of search and reflection, three kinds of traps can be listed: resistance — submission, norm — pathology, correctness — negligence.

Go to article

Authors and Affiliations

Magdalena Pasteczka
Download PDF Download RIS Download Bibtex

Abstract

The persons with intellectual disability have serious difficulties in language skills and consequently in the process of learning. The problems can be caused by Central Auditory Processing Disorders. In this paper we present research results on effectiveness of the Warnke method as a supporting tool in the development of language skills and in the process of education of children with such intellectual disabilities of mild degree.

Go to article

Authors and Affiliations

Ewa Brzdęk
Magdalena Zawora

Instructions for authors

I. Redakcja tekstu
Tekst powinien zawierać imię lub imiona autora, afiliację, tytuł dużymi drukowanymi literami, następnie wyraz abstract, abstract w języku angielskim, słowa kluczowe w języku angielskim i polskim, właściwy tekst napisany w edytorze Word, czcionką Times New Roman 12, bibliografię. Ostatnia część to streszczenie w języku angielskim składające się z imienia lub imion autora, tytułu artykułu napisanego dużymi drukowanymi literami, pod nim wyrazu Summary. Streszczenie powinno mieć powyżej połowy strony tekstu.

Redagując tekst należy przestrzegać podstawowych zasad.

1. Do wyróżnienia cytatów używać cudzysłowu. Przy wyciętych fragmentach oraz dopełnieniach cytowanych tekstów należy używać nawiasu kwadratowego: „[…]”. W funkcji cudzysłowów wewnętrznych w cytatach należy stosować dla przejrzystości tzw. cudzysłowy francuskie („<<…>>”).
2. W zwykłej narracji i w tekście głównym – z wyjątkiem wyliczeń czy systematycznego przytaczania przykładów – zaleca się używanie rozwiniętej postaci wyrażeń: „na przykład”, „według”, „to znaczy” zamiast skrótów („np.”, „tzn.”, „wg”).
3. Nie wyróżniać kursywą cytatów, obcych nazw własnych, w tym nazw instytucji, fragmentów tekstu. Kursywą zapisywać tytuły publikacji i dzieł artystycznych, kompletne wyrażenia obce (niespolszczone), funkcjonujące w języku polskim na prawach cytatów (np. status quo, sine qua non).
4. Tytuły ustaw, rozporządzeń i innych aktów prawnych, jak również programów działania należy wyróżniać w toku narracji tekstu głównego cudzysłowem. Ustawy i dokumenty przywołane w informacji bibliograficznej, a zatem niewplecione w zdanie, nie wymagają już żadnego wyróżnienia.
5. Nazwy i wyrazy obce należy podawać z uwzględnieniem wszelkich znaków diakrytycznych dostępnych w podstawowych edytorach tekstu oraz odmieniać je zgodnie z zasadami obowiązującymi w języku polskim, o ile przystają do jednego z wzorów deklinacji.
6. Tytuły publikacji drukowanych w alfabecie innym niż łaciński trzeba pozostawić w zapisie oryginalnym, natomiast w odniesieniu do nazwisk i miejsc wydania obowiązuje dowolna międzynarodowa lub polska norma transkrypcji. W przypadku języka rosyjskiego czy ukraińskiego dopuszczalne jest standardowe spolszczenie nazw własnych czy nazwisk.
7. Numer tomu (części, fascykułu) publikacji nieperiodycznej, wielotomowej zaleca się podawać cyfrą rzymską. W przypadku gdy poszczególne tomy jednej publikacji zostały wydane w różnych latach lub pod redakcją różnych osób, informacja o numerze tomu musi poprzedzać informację o roku wydania lub o redaktorze. Tak zapisana informacja odnosi się bowiem tylko do konkretnego tomu.
8. Informację o numerze wydania zapisujemy cyfrą arabską dla odróżnienia od numeru tomu. Umieszczamy ją po tytule, a przed wydawnictwem i miejscem wydania. Na uwzględnienie zasługują tylko wydania zmienione.
9. Podawanie nazwy wydawnictwa jest obligatoryjne, powinno konsekwentnie dotyczyć wszystkich przywołanych publikacji. Jeżeli nazwa wydawnictwa jest rzeczownikiem w mianowniku, należy pominąć wyraz typu „wydawnictwo” czy „spółka”, podając tylko samą indywidualną nazwę wydawnictwa np. HELION. Nie dotyczy to nazw wydawnictw, w których wyrazy te pozostają w gramatycznym związku rządu z charakterystycznymi elementami nazwy, i nie zaleca się wtedy skracania tych wyrazów np. Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
10. Miejsca wydania przywołanych w bibliografii publikacji należy podawać w brzmieniu oryginalnym, tj. w języku urzędowym właściwym dla miejsca wydania np. Roma, New York. Nazwom miast amerykańskich, z wyjątkiem kilku powszechnie znanych, powinien towarzyszyć oficjalny, dwuliterowy skrót nazwy stanu, podany po przecinku np. Cambridge, MA.
11. Datę cytowanej publikacji i numer strony można także umieścić bezpośrednio po nazwisku autora tekstu wymienionym w tekście głównym, bez konieczności powtarzania nazwiska w nawiasie np. M. Dudek (2015, s. 140) twierdzi, że… .
12. Przy liczbach należy przestrzegać obowiązujących zapisów słownych liczebników 1-9 i cyframi 10 i większe. Nie łączyć zapisu cyfrowego z końcówkami fleksyjnymi (np. „3-ci”). Określenia dekad powinno się zapisywać słownie, względnie liczbą bez dodawania odmiennej końcówki („ lata 50.”). Daty zapisywane w toku narracji to np. 15 lipca 1410 r., a umieszczane w nawiasach (15 VII 1410).
13. Zgodnie z zasadami pisowni należy posługiwać się wielkimi i małymi literami. Małymi literami trzeba podawać funkcje i stanowiska osób. Wielką literą zapisywać jednoosobowe urzędy w znaczeniu instytucji. Wielką literą, nie kapitalikami, pismem o zróżnicowanej wielkości zapisywać nazwy własne nie będące skrótami.
14. Wszystkie punkty sporządzonej w narracji listy, muszą być zredagowane według jednolitego wzoru: albo pełnych zdań zakończonych kropką (jednego lub więcej), albo niesamodzielnych wypowiedzi zakończonych przecinkiem bądź średnikiem.
15. Należy zrezygnować z niezręcznej konstrukcji spójnikowej „i/lub”, używać tylko spójnik „lub”, którego sens obejmuje zarówno zaistnienie jednej, jak i obu wskazanych możliwości.
16. W tekście przekazanym do redakcji nie należy umieszczać twardych spacji ani rozpoczynać nowej linii w obrębie jednego akapitu.
17. Numery i tytuły tabel, wykresów ilustracji i rysunków należy umieścić nad nimi (wyrównanie od lewej), a wskazanie źródła pod nimi (także wyrównanie od lewej). Ilustracja musi być opatrzona imieniem i nazwiskiem jej autora lub miejsca skąd została zaczerpnięta.

II. Przypisy, bibliografia

Od 2016 r. posługujemy się systemem (stylem) harwardzkim, a ten stosowany jest również w naukach społecznych. Jest on prostszy niż system tradycyjny. System harwardzki składa się z dwóch elementów – odwołania w tekście (przypisu) i bibliografii. Przypisy możemy podzielić na źródłowe zwykłe, źródłowe rozszerzone, odsyłające, dygresyjne, polemiczne, słownikowe.

Odwołanie w tekście (przypis) musi zawierać inicjał imienia (imion) i nazwisko autora, datę wydania dzieła i stronę lub strony. Przez inicjał autora należy rozumieć pierwszą literę imienia lub imion, dlatego należy zrezygnować z dwuznaków. Dwa lub więcej inicjałów autora należy pisać łącznie (bez spacji, z kropkami). W inicjałach złożonych imion francuskich np. Jean-Claude pozostawia się dywiz J.-C. Jeżeli książka, artykuł, rozprawa posiada dwóch autorów, podaje się w przypisie inicjały imion i nazwiska wszystkich rozdzielone przecinkiem. W przypadku trzech i więcej autorów można podać w przypisie inicjał i nazwisko pierwszego i użyć skrótu polskiego „i in.” lub łacińskiego „et al.”. Niedopuszczalne jest podawanie wyłącznie tytułu samej pracy zbiorowej i jej redaktora, chyba że odsyła się czytelnika do publikacji jako całości.

W załączonej na końcu artykułu ponumerowanej bibliografii (powinna zawierać tylko prace przywołane w tekście!) musi znajdować się dokładny opis bibliograficzny: nazwisko i pełne imię (imiona) autora, rok wydania, tytuł publikacji, wydawca i miejsce wydania. Numeracja przywołanych w tekście prac nie zawiera kropki. Poszczególne części opisu są rozdzielane przecinkami z wyjątkiem daty wydania, którą ujmuje się po nazwisku (nazwiskach) w nawias okrągły. Tytuły książek, artykułów, rozpraw wyróżnia się kursywą, zaś czasopism i gazet ujmuje się w cudzysłów. Podawanie numerów stron artykułów, rozpraw w opisach bibliograficznych jest pożądane. W bibliografii należy wymienić nazwiska i imiona wszystkich autorów książki, artykułu, rozprawy. Bibliografia załącznikowa musi uwzględniać autora, tytuł i zakres stron użytego fragmenty pracy zbiorowej (artykułu, rozdziału, hasła).


Przykłady zapisu bibliograficznego i przypisu

1 Dudek Mieczysław (2015), Dzieci z zespołem ADHD w środowisku rodzinnym. Studium empiryczne, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
(M. Dudek, 2015, s. 131)

2 Ruta Bożena, Ruta Adam (2014), Koziarów da się lubić – dobczyckie opowieści, Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych ISPINA, Dobczyce.
(B. Ruta, A. Ruta, 2014, s. 38)

3 Stopka Krzysztof, Banach Andrzej Kazimierz, Dybiec Julian (2000), Dzieje Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
(K. Stopka, A.K. Banach, J. Dybiec, 2000, s. 145) lub
(K. Stopka i in., 2000, s. 145)

4 Grabowska Dorota (2013), Obraz nauczyciela okresu PRL w literaturze pamiętnikarskiej, w: Zaangażowanie? Opór? Gra? Szkic do portretu nauczycieli w latach PRL – u, pod red. naukową Romualda Grzybowskiego, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń, s. 525-534.
(D. Grabowska, 2013, s. 527)

5 Szewczuk-Bogusławska Monika, Flisiak-Antonijczuk Halina (2013), Czy zmiana kryteriów diagnostycznych ułatwi rozpoznanie ADHD u dorosłych, „Psychiatria Polska” 2013, t. XLVII, nr 2, s. 293-302.
(M. Szewczuk-Bogusławska, H. Flisiak-Antonijczuk, 2013, s. 300)

6 Krukowski Jan, Włoch Anna (red.) (2013), Szkoła twórcza w odtwórczym świecie, Wydawnictwo Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej, Kraków.
(J. Krukowski, A. Włoch (red.), 2013)


W przypisach i bibliografii załącznikowej w przypadku kilku prac tego samego autora, które wydane zostały w tym samym roku, aby je odróżnić i wyjaśnić wątpliwości, musimy dodać po dacie publikacji małą literą „a”, „b” „c” itd.

Autorzy artykułów w przypadku polemiki mogą wprowadzić numery przypisu. Polemikę lub komentarz zapisuje się na dole strony. Numer przypisu w tekście (w kolejności wzrastającej) należy umieszczać przed znakiem interpunkcyjnym (kropką, średnikiem, przecinkiem) – szyk odwrotny jest właściwy dla publikacji anglojęzycznych. W przypadku cytowanych fragmentów powinien znaleźć między cudzysłowem a znakiem interpunkcyjnym.

Jeżeli autorzy odwołują się do innych materiałów niż te zawarte w bibliografii załącznikowej np. źródeł archiwalnych, ustaw, rozporządzeń, instrukcji i innych drukowanych aktów prawnych, także odnotowują to liczebnikowym numerem przypisu i zapisem bibliograficznym na dole strony. Numery przypisu liczebnikowego podaje się w kolejności wzrastającej. Najpierw zapisujemy tytuł dokumentu archiwalnego, potem miejsce przechowywania lub druku. W przypadku dzienników ustaw itp. w bibliografii zapisujemy tytuł dokument, potem rok, numer i na końcu pozycję (zgodnie ze słownikiem skrótów i skrótowców) np. Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach, Dz.U. 2001, nr 79, poz. 855, ze zm. Gdy tytuł ustawy został uwzględniony w narracji, w przypisie na dole strony zapisujemy go następująco: Dz.U. 2001, nr 79, poz.855, ze zm. Można też zastosować zapis Dz.U.RP 2001, nr 79, poz. 855, ze zm. Akty publikowane przed 1 stycznia 2012 r. przywoływane są z podaniem numeru Dziennika Ustaw, po tej dacie bez numeru, tylko z pozycją.



WYMAGANIA



Tekst /objętości do jednego arkusza wydawniczego/ powinien być dostarczony na dyskietce /płytce/ wraz z dwoma egzemplarzami wydruku w terminie do ........................ na adres:
Ryszard Ślęczka, Katedra Historii Oświaty i Wychowania Akademii Pedagogicznej w Krakowie, ul. Ingardena, 30 – 060 Kraków.

Tekst powinien zawierać: imię i nazwisko autora, tytuł artykułu – napisany dużymi literami, po tytule musi być abstract w języku obcym /do wyboru język angielski, francuski, niemiecki/, następnie słowa kluczowe najpierw w języku obcym /w tym co abstract/, potem w języku polskim, właściwy tekst z przypisami harwardzkimi – instrukcja wydawnicza do pobrania, streszczenie tekstu w języku obcym /w tym co abstract/.

Celem uniknięcia komplikacji wydawniczych wydruk tekstu powinien odpowiadać następującym rygorom: 30 wierszy na stronie, ciągła numeracja przypisów w tekście, konstrukcja przypisów nie może przeczyć zasadom przyjętym w naszym Roczniku. Informujemy też, że autorzy są zobowiązani dostarczyć tekst wraz z jego oceną dokonaną przez samodzielnego pracownika nauki.

This page uses 'cookies'. Learn more