TY - JOUR N2 - Celem artykułu było zaproponowanie nowej metody konstrukcji zmiennej syntetycznej. Aby ocenić poziom rozwoju obiektu, analizowano jego odległość od wzorca (antywzorca) względem sumy odległości od wzorca (antywzorca) wszystkich obiektów. W ten sposób scharakteryzowano region na tle wszystkich pozostałych. Opisana miara jest ograniczona. Zmienne diagnostyczne nie wymagają normalizacji ani zamiany na stymulanty. Podstawową zaletą sugerowanego podejścia jest porównywalność analiz prowadzonych dla różnych lat. Proponowaną metodę zilustrowano przykładem empirycznym. Wartości miar porównano z wynikami otrzymanymi na podstawie metody wzorcowej Hellwiga. Były podobne, ale nie tożsame. W kolejnym kroku badania porównano obie metody pod względem poprawności. Żadna z nich nie wykazała znaczącej przewagi. L1 - http://www.czasopisma.pan.pl/Content/107020/PDF/PS%204-17%206M%C3%BCller-Fr%C4%85czek.pdf L2 - http://www.czasopisma.pan.pl/Content/107020 PY - 2017 IS - No 4 KW - zmienna syntetyczna KW - miernik rozwoju A1 - Müller-Frączek, Iwona PB - Komitet Statystyki i Ekonometrii PAN (do 2017 r.); Główny Urząd Statystyczny (od 2018 r.) DA - 2017.12.15 T1 - Propozycja miary syntetycznej UR - http://www.czasopisma.pan.pl/dlibra/publication/edition/107020 T2 - Przegląd Statystyczny/Statistical Review ER -